Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Bir ceylan erenler bir ceylan

bir ceylan gördüm inmiş ovaya
dağların morunu kuşanmış gezer
bülbüle naz eder girmiş havaya
bağlarda soldurmuş gülleri gezer

Bir çirkine gönül verdim

Ey sevdiğim yüzünü dökmeyesin
Ar olur diye boyun bükmeyesin
Kalbinde ki cevheri kim ne bilsin
Bir çirkine gönül verdi desinler

Bir garibim

Bir garibim gurbet elde gezerim
Han içinde halim soran olmuyor
Sevda deryasına daldım yüzerim
Hasretlik çekerim çilem dolmuyor

Bir gül açmış

Bu gün bana bir hal oldu halsizim
Bahar gelmiş bağ bahçeye gülsüzüm
Bağrımda bir ataş yanar külsüzüm
Bir gül açmış karşı bağda yanarım

Bir gün gelir

Beyler çıkmış keyfi sefa
Yer içerler çakır kafa
Arz ederiz yüz bin defa
Bir gün bize döner devir

Bir güzelden ayrılınca

Serin gel ha deli poyraz serin gel
Gönül sevda yitirmiş tanımaz engel
Sevdadır bu biçilmiyor baha bedel
Öder gönül bir güzelden ayrılınca

Bir güzele düştüm

Sarı kakülleri salmış rüzgara
Gözleri benziyor yeşil bahara
Gönül verilmez mi böyle güzele
Bir güzele düştüm derman ararım

Bir güzel gider

salınıp giden edalı güzel
alları başına dolamış gider
benler gerdana sıralı güzel
yaşların yollara salmış gider

Bir güzeli sevince

Gönül dağı gül çiçeğe bürünür
Gönül verip bir güzeli sevince
Yola düşüp karlı dağa yürünür
Gönül verip bir güzeli sevince

Bir nazenin

Nazında ayaz seziliyor
yarım bir gülümseyiş akar
esvabı çarçabukan dizmiş üste
renkler ahenkten kaçmış