Ahmet Beltekin Şiirleri - Şair Ahmet Bel ...

Ben seni hiç üzdüm mü,
Hiç ağladın mı benim yüzümden?
Hasretimi çektin mi,
Ben sana hiç ayrılıktan bahsettim mi?
İstedim ki yalnızlığı yaşama,
Issız köşelerde ağlama,

Aşk üstüne ne söylesem yalan olur,
Topla,çıkar,çarp,böl,
Mutlaka elde kalan olur.
Hele karşılıksız sevgiyse,
Saç,baş,göz,kulak ve beyin hepsi talan olur.
Bir tebessüme verirsin ömrünü,

Unuttum,sakın hatırlarım sanma,
Gözlerim yollarda kalmaz bir daha.
Senelerce geç kaldım diye utanma,
Gitmem artık buluştuğumuz o sokağa.

En güzel düşler geride kaldı,

Gözlerimdeki yağmur bulutları,
Kalbime hasret tohumları eker.
Her geçen gün öldürür umutları,
İçimdeki ağaçlar yaprak döker.

Her sonbahar,bir baharın vedası,

Sen,içimde taşıyamadığım hüzünsün,
Sonbahar süzülürken gözlerimden.
Sen,dün değil,yarını olan bugünsün.

Yorgun geceler esir alır beni,
Karşılığında hiç bir şey istemem.

Unuttum deme hatırladıkça,
Yaşlanmış yılları kandıramazsın.
Her geçen gün biraz daha yandıkça,
İçindeki yangını söndüremezsin.

Unutmanın zor olduğunu unutunca,

İçinde olduğun yer,yangın yeri,
Kar çiçeğim,kardelenimdin.
Çok içerledim,çekip gitmene,
Ağaçlar bile yaprak döktü,
Bırakıp gittiğin yerlerde...

Herkes gidenin gelmediğini bilir,
Yine de hayata sonsuz bağlanır.
Yaşanan bunca dertten sonra,
Tebessüm et,hayata başlangıç olsun,
Sonunda nasıl olsa ağlanır.

Yağmurun yağışından anladım,
Çok uzaklara gittiğini.
Sırılsıklam oldu yüreğim,ağladım,
Anladım her şeyin bittiğini.

Gözlerinin serinliği vurdu,gözlerimi,

Ne sen beni unutabilirsin,ne ben seni,
İstersen gel yeniden buluşalım.
İnsan özlemez mi seneler öncesini,
Oturup bir köşede geçmişi konuşalım.

Kim ne derse desin,mazi unutulmaz,