sessiz bir sabahın mahmurluğunda
güneş sensiz doğmaya niyetsiz
rüzgar esmeye kırgın
cenazesi kalkacak birazdan,
sensiz geçen sonbaharın
üşütüyor beni ayrılık nağmeleri
Herkesin bir hikayesi var
birbirimize dokunmak istiyoruz sahiden
ve tekrar düşten gerçeğe dönme zamanı
bir zaman diliminde sonsuzlaşmaya geldim
meşe ağacında künyem bile yok
herkesin bir hikayesi var
beni yaz
tut ki bu gece hiç bitmeyecek
bir ömür sürecek
aşklar,
sevdalar,
entrikalar
Berivan'a;
belki,
kahramanlar çağından miras kaldı
belki de.
soylu yiğitlerin arenasından
hiç sönmedi
Çı bikim destê min ji te nabe
Tu mîna welatê bindest
Ji hişê min dernayê
Wek zimanê wunda
Dikevî nav stranê dengbêja
Tu li oda ramanê min
Bir adam yalnızdı
titriyordu,
soğuktan değil
yalınayak bir yalnızlıktan
o kadar yalnızdı ki
çoğuna soytarı görünür
bir düş gördüm
yitirilmiş bir sevdaya adanmış
eylem sonrası sigara molasında
bir militanın bakışlarında
umarsızca bir hayat düşledim
sonsuz bir kehanetin belirtisi tadında
Bir gün ansızın çıkar gelirim belki
Bekle beni
Aşkların en büyüğünü yaşamak için
Şafaklar selam durur o an
Avuçlarımla kazdığım toprağı
Bırakmak için esmer yüzlü güzelin rüyasına
mazoist bir duygudan yeni çıkmış
ötelenmiş bir deliliktir bizimkisi
sevgi ve aşk ötesi yazdıklarım
bilineni içermez
tanımı zordur,adı bilinmez
ebabil yüreklerdeki heyecanda gizlidir belki
bir hayat soluyorum
soğuk nefesin buğusundan nemlenmiş
titreyen bir hayat
kıragı çalmış zamanın eskittiği
çektiğim acıların ifadesi
yüzümün derin çizgileri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!