şu kahrolası matem kokan sokaklar
tanımsız rüyalarımın ürkekliği
çığlıklara gebe bu son zifirilik
gecenin sessizliğini bozan,
asi bir kuheylandır şimdi yüreğim
şiirlere tutunur içimdeki acılar
içimde ki sevdalar bir-bir tükenirken
bir sonrasızlığa doğru
yaşanmış aşklar gelir aklıma
tenime değdirdiğin o son buse
o son bakış
ve ardından vedasız yokoluş
Karanlık gecelerde yürürüm
Kılıcı kıskandıran, keskin adımlarla
İşkence tadında iniltiler duyarım
Vakitsiz bir sarhoşluk sarmış
Erbain gecesinde bedenimi
Îro şeşê Adar’ê ye ji rojan
Wîtîna çuk’a mêrga re avis ma demsal
Xwe berda ser singa basîya berfa newala
Herikî xunav,xunav liser enîyê
Emrê evînamin sedsale
Sabikeya min heye alîyê evînê ve
bir ıssızlık geçiyordu düşlerimin içinden
binbir belaya gebe bir sessizlik
tırpanlıyor hazana uğramış tüm baharları
anlık bir hüzün mü bilinmez ama
baharlar beni çok acıtıyor
eylülde akşam
son demini yaşıyoruz lanet hayatın.
hergün yeni bir sevda dolanıyor,
şu cocuksu boynuma.
sebepsiz sarhoşluğun rahmine düşen,
damıtılmış şarap kadar kızıl akşam.
hatırladın mı azize'm?
hani,sen eylülde gelecektin
baharın son tonlarında bir karşılama yapacaktım
riyakarlıktan uzak,
hüznüm gibi yalnız ve yalın bir tören
sessiz bir senfoni eşliğinde
Bir havar duyuyorum şimdi içimde
Çocuksu bir yakarma
Çatırdayarak çöken bir yangın yeriyim sanki
Söndürelemeyen...
Uzanıyorum bakışlarına tutunuyorum
Kayboluyorum hanemdeki sensizliğin hissinde
doldursam heybeme hayatımın tüm kırıklarını
ve sonra alsam başımı sana gelsem
zerrelerimden yeniden doğsam
yalınayak düşsem kederin yollarına
horlanmış bir aşk taşısam sana
içimdeki sığınaklar bir bir dolarken
Ez zarokim
ji hembêza dayîka xwe qetîyayî
Memikê deryayê dimijim,
û şirê mirinê vedixwim.
Ji min re digotin zarok namirin,
ew difirin bihhuştê.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!