bin dara guzê li benda te mam.
bêdengî ya nîvê şevê,
te hêvî limin kuşt.
evîn brîndarbu.
min derdê xwe,
ji dara,kevira û deryayê bê binîre got
Te neh meha ez gerandım
Nav zor zehmetîyê de
Te ez anîme dinê
Mêjandim kuçe û kolanande
Ser pişta xwe peya nekir
Liser min kişand êş û elem
Te peyman xerakir
gava tu nehatî
te dilê min şkand
ez mam nav xewn û xeyalande
ma tu nizanî?
minê rojbuna te pîroz kira
Şu kış ürpertisi çöker üstüme
Soğuk gecelerin ayazında
Zemheride aşk olmazmış
Ölüm kokar demişlerdi
Tanımsız kışın her dem’inde
Ilık bir rüzgâr gibidir aşk
Her seherê şîyar dibim bi ramusana
Dest diavêjim rojê û berjêr dikim
Jîyana minde veşartîne demsal
Xewnên minre bune heval şevên tarî
Gewdê min de hilnayê
Evîna bukê dest hine
Ne diwestî ne jî disekinî
Diherikî bê xem
Dengekî efsunî tê ji xule xula te
Evîndar sûdê digrin ji heybeta te
Dengê te dikeve bîreke bê binî
Jiber azadîya te
Tedirginliğe bulanmış bütün düşlerim
Yaprak-yaprak dökülür
Toprak kokan bu suskunluğuma
Sızlanan yürekler görürüm
Ve sema ya dikilen gözler
Bir fidyeci fısıltısında ifade bulur
şu kahrolası matem kokan sokaklar
tanımsız rüyaların siyahlığı
çığlık kokan bu son zifirilik
gecenin sessizliğini bozan,
asi kuheylan gibi şimdi yüreğim
şiirlere tutunur içimdeki acılar
Hüzün çiçekleri
eski bir bahçeydi
buluştuğumuz yer
çocukların cıvıl cıvıl olduğu
kuşların korkusuzca konduğu
hayat dolu bir bahçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!