Ahmet Baygümüş Şiirleri - Şair Ahmet Bay ...

Derbas nabe,ev jiyana sextekar
Hatin û çuyîn li hev alîyan
Xwe şuştin bi ava quretîyê
Rista xwe lîstin bi pisporî
Li du xwe hîştin
Pencera xewnerojkên hêşîn

Gava ew çu....
Gula destê min ma cîda
Séré dilê min Jan d'à
Kezeba min dax bû
Hêvi man destvala
Awirê min xunav girtin

gava ez ji te derbas dibim
xeyalên min dicemidin
wexta tu dikevî bîra min
hestên min dibin dareke hişk
daristana evînê de sêwî dimînim
tenê

Geri dön!
Ömrüme ihanet,
geçti sensizliğin tüm mevsimleri
Karanlığı uzuyor tüm gecelerin
Sen gideli kuşlar konmuyor avuçlarıma
Her akşam sensizliği içiyorum,

yağmalanan kentin son mültecisi,
rüyası yarım kalmış,
esmer tenli çocuklarına,
kederlenen annenin havar çığlığıyım.
şehrim yangın yeri.
şehrim kan kokuyor bu aralar.

senden uzak durduğumdan beri
tenha bir kuytudayım şimdi
kalır bana özlem dolu sessiz bir haykırış
kiralık bir bedendeyim sanki sen gideli
son perdesidir sensiz yaşamın
karanlığında boğuluyorum

kıyılarıma çarpan dalgalara benziyordu
bir geliyor, bir gidiyordu
hiç alışık olmadığım gitmelerdi bunlar
ya da arsız zamanların peşisıra koşmak
rüyaların hasretinden midir bilinmez ama
giden bıraktığını düşünür mü hiç?

bazen gitmeli
göz alabildiğine uzaklara
kimseye görünmeden
geçmeli köprüsüz bütün yoları
toplamalı esmer tenlilerin umutlarını
geleceğin tarlasına serpmeli

gözlerinde uyuyorum
sensizliğin kabusum olduğu gecelerde
yeni sıratlar kuruyorum kalbine
içinden geçiyorum tüm hecelerin
sana varabilmedk adına
lisanı unutum,iki sözcüğe mahkum

yanağıma damlarken
kandan göz yaşlarım
sele dönüşür
ağusu boşalır içimdeki yasakların
yitik ülkemde inlerken her çocuk
sebepsiz bir ecel teri basar bedenimi