Bir albüme bakar gibi yaşıyorum artık
Gözlerim kameram
Bir sayfaya diziliyor tekmil resimleri günün
Bir koltuğa çökünce
Her akşam
Sulu boya ile boyanmıştır sabahlar
Islanmış kağıt gibi hafif buruşuktur
Gökyüzü ve toprak
Sulanmış sardunyalar gibi uyanır uykusundan
İçimdeki yaşama sevinci ve merak
Sen ayaklarını sokunca
Kuğulandı göl
Böğürtlen toplayınca
Perilendi orman
Sürekli olarak
Bir yere süpürülüyorum
Bir sonraki günüm hep
Bir önceki günümün çöplüğü
Ben
Şiirin sürgününü yaşıyorum usta
Değer mi bunca yaraya
Kalabalığın cümlesiz bir noktası
Sus
Ve sessizliği konuş
En kadim şiirini zamanın
Dinle
Cümlelerin cümlesini
Bir orman ördüler dal dal
Kuş çağırdılar kanat kanat
Renklendiler
Gök olup biriktiler şehrin üzerine
Kuşak oldular yağmura güneşe
Tikel sevgilileri seve seve
Ulaşılır mı
Kuş sütü eksik arzulara
Havam ya da suyum değil
Sevdiğim
Yaşamak için
Sanat toplum için midir
Yukarıya tükürüyorum
Sakalım uzuyor aşağıda
Elma armut için midir
İçin için için midir
Birbirimizden mi taşınıyoruz?
Di'li geçmiş zamanların göreceliği
Tam bize göre
Kurumuş
kısa ve öz