Ahmet Baris Ay Şiirleri - Şair Ahmet Bar ...

o kadar çok övesimiz var ki
kullanmış bunu bir Peygamber
aracılığı ile Tanrı
araya da bir kaç insan kaynamışlar

zehirli elmayı ovalaya ovalaya parlatıyoruz

Makine gibi çalışıyorlarmış
Yağlıymış insanlar
Kirlenmiş dokundukça
Piyanonun tuşlarında yıkamış ellerini

Demir kapılar gibi kapalıymış

O kadar yok ki yokluk

Ölüm bile varlığa ait

Olsa olsa
Gençliğim tutulurdu sana
Ayakları boşluğa sarkan bir bedenin
Korkuluklara tutunan elleri gibi

Oysa

Ayakkabının içindeki küçük bir taş
Yürümenin keyfine batar
Mutluluk
Tek hücreli can
O taş gibi elle tutulur
O taş kadar küçük

Teşekkür ederim

Bu güzel sözleriniz için

Uyanınca sizi hep hatırlayacağım

Ufuk açıksa
Tepemde bulutlar olsun
Daha da güzel
En karanlık bulutu bile kazanına batırıp boyar
Doğarken ve batarken güneş
Işıl ışıl olur ortalık

Aradaki fark asla bitmez

Ya sözün daha güçlüdür
Ya da duyduğun

Her iki ihtimal de anlatamamanın anlatımıdır

Meydanları seyrettiğim bu saklambaç oyununda
Kendimi gölgelerde saklayarak
Neyi arıyorum ben
Kimi
Zaman gibi akışkan aşk
Kırılıyor hep şarapla doldurduğum taslar

Ya mahşeri uyumak kuytu mağaralarda
Ya kibrit kibrit yürümek elmas uçlu merakla
Bir sapak var otobanla patika arasında
Hangi yoldan hangi yola sapanın adı sapık