Olmaz
Boşuna ümitlenme
İzin vermezler
Yaşanmaz bu dünyada hayallerinde yaşanan
Yaşatmazlar
Aşk
Erkekçede
Baştan aşağı yanlış anlamaktır kadını
Tek söz tutmaz
Tek bakış tutmaz
Oynanan oyunda
Kadro dışı bırakılmışsan
Tribünden bile izleme şansın yoksa
Hatta stadyum çevresinde dolaşınca
Köpekler sana havlıyorsa
Maç sonu yerdeki kağıtları plastik şişeleri toplayacaksan
Sormadınız ama anlatayım
İşte bir O vardı
Düşünürdüm
Birçok şey de vardır sevdiği şu hayatta
Ama mutlaka daha çok olmalıydı sevmedikleri
Sevmediği zamanlar sevmediği sokaklar
Dünya güzel, çok güzel, hala
Uçmadan da varabilirsin
Gözlerini mıhlayacak bir noktaya
Bakmaya doyamayacağın
Belki de bir baş döndürmesi uzaklıkta
Ağaçlar uzun ömürlü olmasalardı
Bir tohum toprağa düştüğü gibi
Hemen ağaç olsaydı
Binlerce tohum eksem
Yine de orman oluşamazdı
Yani
Dünya
Dağlarının doruklarından
Ben kocaman bir yuvarlağım diye bağırıyor
Rüzgâr şiveli bir gök dilinde
Dünya
Yalnızlığım
Sadece senin defterine damlıyor mürekkebim
Sen yoksan arılar ölüyor kırlarda
Bir bahar dolusu çiçek kısır kalıyor
Ağrıyan bir diş gibi çekiliyor güneş
Karanlık bir oyuk bırakarak gökte
Bir ceviz kabuğunu geçmezken boyu
En paralel evrenleri yutacak kadar büyük
Uzayın en kara deliğinden kara
En parlak yıldızından aydınlık
Ne üçgene benzer ne daireye
Geometri dilinden de pek anlamaz
Benzetilen: Eğitimin son günü öğrenciler dağıldıktan sonra bir okulun bahçesi
Benzeyen: Ayrılık sonrası yaşanılan şehir
Fotoğraf
kısa ve öz