Zaman
Bu buz gibi boşlukta
Hiç örtünemediğim yorgan
Annaneme sarılmak istesem
Küçük kollarımla
Bugün yüzerken babamın ellerini hatırladım,
Kolları bir kayığın iskelesi ve sancağı idi
Pruvasıydı iki elinin bir tersi
Ben de öyle yüzmeye başladım
Babam gibi
Dibi görünen derin sular gibi zaman
Kaç kulaç derinde çocukluğum
Nefesim yeter mi dalmaya
Bıraktığım gibi durur mu eşyalar
Sehpa örtüsü altında bir anahtar
Merdivenlerden gelen sesler
Ölülerle konuşurmuş
Sadece ölüm çıkarırmış
Çocukluktan çıktıktan sonra
Yüzümüze yapışan maskeleri
Tüm mezarlıklar
Bitmiş oyunun kulisiymiş
Zorlasam
Bir harfe benzemeyen taşlarını
Harflerine benzetsem alfabenin
Bir roman gibi okur muyum kumsalı
Kadim okyanusun hikayesini
Ne fark ederdi
Sonsuz seçeneğim de olsaydı
Ben yine seni ben hep seni
Hani yukarı fırlatılmış o taş gibi
Yere düşmeyi bile isteye
Ben yine seni ben hep seni
-
Dilruba Taşkıran
Tüm Yorumlarkısa ve öz