Bir hata yaptım
Kelebeğin kanadı kırıldı
Bir çocuk bilmeden salyangoz ezdi
Yıldırım düştü ormanın en yaşlı ağacına
Bulut toprağa ağmadan geçti
Ben artık seni sevdiğimi söyleyemem
Türkçe’yi biliyorum da
Dili bilmiyormuşum
Yeni fark ettim
Sıcak bir coğrafyada
Yazın
Küme düştü hayatında
Elleri ve ayakları
Darbe yaptı devirdi
Bir baltaya sap olamamış
Yanlış yollara sapa sapa
Burnunu bok sineklerinin kâbesi yapmış başını
Beynim kıvrım kıvrım düğüm
Kafam karmakarışık
Uzaktaki bir şehre
Bomba gibi düşmek istiyorum
Acı acıyı bastırsın
Parmaklarım
Kalabalık
Benim için senin için onun için
Ben sen o
Oysa herkes kendi kendine bir Ben
Bir Ben yaşıyoruz hep birlikte
Bu koca koca şehirlerde
Ölenle ölünmezdi
Takvimin yaprakları arasında
Gelincik gibi kurumalıydı kan
Dondular
Yaşamaya da ölmeye de korkanlar
Sevmeye kurmuş beni
Bir yay gibi boşalmam bu yüzden
Ben seversem
O şey benim sevmemle
Kendi kendini seviyor
Şikayet mi ediyorum
Üzerimize sayfalarını çeviriyor zaman
Kendi romanımız içinde
Çiçekler gibi kuruyor
Mide bulandırıcı olan
Kazanmışların
Kaybetmişlerin garipliğinde
Madurluğunda da gözü olması
Acı çekmeden gözyaşı dökmek
“Şimdi bütün bildiklerini unut”
Yüzükten vaz geçebilir misin
Tanrı bile kalmış o sınavdan
Elmanın masanın üzerinde durması değil mesele
kısa ve öz