Sayfaları geriye çeviriyorum
İnsan kokuyor ortalık
İki dudağın arasındaki gibi
Yapışkan bir şey var
Bakışmalar
Akla getirip düşünmeler arasında
Akşam
Penceremin pervazına bir kuş gibi konmuş
O kanat çırpsa
Ben uçacağım sanki
Göz göze geliyoruz bir an
O piti piti karamela sepeti
Ne takıntılı bir adamdım
O kadar kolaydı ki benim için
Şikayet etmek, kederlenmek
Tam zamanında yetiştin oğlum
Ömrümün bu vaktinde
Bir akşam sefası gibi yüzünü açtın
Hızla geçerken
Trenin penceresinden gördüm köyünü
İnsansız kalmış hep evler
Sahipsiz köpekler havlıyordu
Onu göremedim
Kuytusunda bir müren balığıdır şimdi
Ağır ağır dönüyor Dünya
Yükü çok ağır
Yedi buçuk milyar insan
Çekirdeği ağrıyor
Kolay değil günler
Hatalarım
Cebimdeki delik gibi
Beni en ağır yükümden kurtaran
Başımı öne eğen, dikliğini alan
Oyuncaklar peşinde emeklerken
Dizlerimi kanatan
Sokak köpeğine beni sorsalar
Havlar hav hav hav
Ben kimim ki zaten
İnsan egosundan kopmuş da düşmüş
Naçizane bir lego parçası
Başka başka bütünleri kurma hayaliyle
Kurşuna dizilenlerin ardından bakan
Duvardaki delikler gibi
Gözünü dört açmış ölüm
Mühürlemek için ömürleri
Ama ne kadar çok çukur kazdırsa da
Burnum, tenim, kulaklarım ve gözlerim
Hep ustası baharın
Ama yine de
Duyduklarımdan fazlası olmalı
Kızılötesi renkler gibi
-
Dilruba Taşkıran
Tüm Yorumlarkısa ve öz