Girye fursat virmez itsem rûy-ı rahşânun hayâl
Başka hâlet el virür itdükçe dâmânun hayâl
Reşkden cismümde cân sînemde dil pür-ıztırâb
Mübtelâlardan kim itmiş yine müjgânun hayâl
Haşre dek hâkinde yer yer sünbül ü reyhân çıkar
Eyleyen bir kere zülf-i ‘anber-efşânun hayâl
Zihî yektâ resûl-i ‘arş-ı kadr-i lâ-mekân-rif‘at
Ser-efrâz-ı risâlet mahrem-i râz-ı ülûhiyyet
Fürûzân-ı güher bahr-ı şefâ‘at cevher-i zâtı
Vücûdı ‘âsıyân-ı ümmetâne âyet-i rahmet
Müberrâ zahmet-i levh u kalemden şâhid-i ‘ilmî
‘Alîm-i cümle edyân âb-rû-yı mezheb ü millet
Çekdi el dâmân-ı kûtâh-ı temennâdan gönül
Sâde oldı çün güher kayd-ı ser ü pâdan gönül
Çeşm-i mest-i yârdan âzürdedür ol denlü kim
Vahşet eyler ülfet-i âhû-yı sahrâdan gönül
Olalı hûn-âba nûş dâg-ı gam-ı hatt eylemez
Nükhet-i gülden neşât-ı câm-ı sahbâdan gönül
Ezelden tıfl-ı gam perverde-i deyr-i mugândur dil
Nigâh-ı merhamet nâ-dîde-i çeşm-i bütândur dil
Eger sad-pâre olsa ey sitemger tîg-ı nâzundan
Yine rencîdelük bilmez derûnı mihrbândur dil
Beni terk itme zâr u nâ-tüvân oldun diyü ey gam
Ki mâh-ı nev gibi ben pîrüm ammâ ki civândur dil
Bahr-ı âteş-i habâb ya‘ni dil
Ma‘den-i ıztırâb ya‘ni dil
Dûd-ı ‘anber nisâr ya‘ni âh
Nâfe-i müşg-i nâb ya‘ni dil
Gül-i şeb-bûy-ı feyz hande-i subh
Beyza-i âftâb ya‘ni dil
Gülzâr-ı gamda gonçe gibi nâ-güşâde ol
Meyhâne-i neşâtda ser-cûş-ı bâde ol
Zûr ile olmaz ey kad-ı ham-geşte vasl-ı yâr
Ol tıfl-ı şûh elinde kemân-ı kebâde ol
Eksük degül cefâları hîç mâh-rûlarun
Benden tamâm var dil-i şeydâ safâda ol
Şûh olsa zülf-i pür-şiken olmazsa gam degül
Fânûs-ı şem‘-i encümen olmazsa gam degül
Rindâne nukl-i bâde habâb-ı şarâbdur
Pür-şûr meyve-i zekan olmazsa gam degül
Şebnem misâl ‘âlem-i bâlâya nâzıruz
Manzûrımuz gül ü çemen olmazsa gam degül
Usânma derdden ey dil devâda böyle degül
Çeken cefâyı ben isem vefâda böyle degül
Figân ki câm-ı tarab tolmadı murâd üzre
Egerçi gerdiş ile âsyâda böyle degül
Eger ben anladugumdur o la‘l-i bûse riyâ
Kemend-i câzibe-i kehrübâda böyle degül
Pür-çîn ider cebînini görse elem miyem
Yokdur güşâdelük gül-i ‘ayşumda gam mıyam
Benden bilür ne denlü olursa hatâ vü sehv
Engüşt-i i‘tibârına yârun kalem miyem
Bakmaz nigâh-ı lutf ile ben hâksârına
Yanında sâye gibi ‘aceb ke’l-‘adem miyem
Bilmem ne sihr itdi o şûh-ı perîveşüm
Oldı rakîb birbirine âb u âteşüm
Kaldı cihât-ı sitte gibi bir karârda
Hergîz bu nefgâhda heft olmadı şeşüm
Hˇ âb-ı ferâgat olsa n’ola çeşmüme harâm
Leb-rîz oldı penbe-i dâg ile bâlişüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!