Agah Şiirleri - Şair Agah

Bir âh ile felek âyînesin siyâh idebilsem
Savâb iderdüm eger böyle bir günâh idebilsem
Olurdum âyîneveş tâ-be-haşr mest-i temâşâ
Tamâm-ı ‘ömrde küstâh bir nigâh idebilsem
Hatâ vü cürmüme ümmîddür ki bakmaya sâkî
Cenâb-ı pîr-i harâbâtı ‘özr-hˇ âh idebilsem

Çeşm-i mestün ne siyehkâr idügin ben bilürem
Çekmişem derdini bîmâr idügin ben bilürem
Birbirinden sebak-ı cevr olurlar ta‘lîm
Hûblar cümle cefâkâr idügin ben bilürem
Bende çok sâgar u peymâne şikest eylemişem
Mest-i nahvet ne dil âzâr idügin ben bilürem

Dil-i pür-sûz u tâba incinürem
Âteşümden kebâba incinürem
Kaldı agyâr ile o meh bu gice
Çıkmadı âftâba incinürem
Olmadı mâni‘-i nigâh-ı rakîb
Sana şerm ü hicâba incinürem

Bahâr-ı zevk-bahş-ı kâmrânîdür dem-i vuslat
Gül-i şâd-âb-ı bâg-ı mihrbânîdür dem-i vuslat
Revâdur ger metâ‘-ı nâz u şîve râygân olsa
Zamân-ı ruhsat-ı ‘ayş-ı nihânîdür dem-i vuslat
Mezâk-ı telhine zehr-âbe nûş-ı bezm-i hicrânun
Şarâb-ı hoş-güvâr-ı zindegânîdür dem-i vuslat

‘Andelîbem ma‘nî-i rengîn bahârumdur benüm
Gülşen-i ‘âlem gül-i bî-i‘tibârumdur benüm
Tab‘-ı şûhum zîr-rân itse kümeyt-i kilkümi
Mısra‘-ı berceste tıfl-ı ney-süvârumdur benüm
Turfe murg-ı şûh-ı destânum ki olsam nagme-senc
Savt-ı bülbül hande-i bî-ihtiyârumdur benüm

Vazîfe ârzû-yı hˇ ân-ı nâ-kesân degülem
Hümâ makâmam u murg-ı her âşiyân degülem
Elümde gerçi ne gül var ne deste-i sünbül
Ne lutfdur bu ki memnûn-ı bâgbân degülem
Türüş cebînî-i gerdûn şarâb-ı nâbumdur
Ki ben bu bezmde nâ-hˇ ânda mihmân degülem

Pinhân-ı zevk-ı vuslatı hicrânda bulmuşam
Dil-hˇ âhum üzre Yûsufı zindânda bulmuşam
Her turre-i müselsele kayd itmem ey perî
Sanma kebûter-i dili yâbânda bulmuşam
Sad-bâg-ı hande-i güle pâ-dâş ider miyem
Ol zevkler ki dîde-i giryânda bulmuşam

Sürûra haml ider âgâz feryâd-ı hazîn itsem
Neşât-ı câm-ı sahbâ kesb ider çîn-i cebîn itsem
Cünûn perverde-i sevdâ-yı zülf-i şûh-ı çeşmânam
Sezâdur halka-i zencîrden engüşterîn itsem
Yine baht-ı siyehden bûy-ı subh ‘âfiyet gelmez
Sirişkümle eger hem-reng-i berg-i yâsemîn itsem

Gird-i bâd-ı deşt-peymâyam ki mesken bulmadum
Murg-ı himmet gibi gönlümce nişîmen bulmadum
Nâ-resâ gördüm kumâş-ı dehri tâ o denlü kim
Câmesinden âstîn buldumsa dâmen bulmadum
‘Andelîbâsâ cihân gülzârını seyr eyledüm
Şâd ider bir hâtır-ı nâ-şâdı gülşen bulmadum

Sefîd olmış degül mûy-ı siyâhum
Yüze çıkdı kef-i bahr-ı günâhum
Güşâd olmakda gitdükçe der-i dil
Vezân oldukça âh-ı subhgâhum
Geçilmezdi bu zulmetgehden âsân
Tevekkül olmasaydı Hızr-ı râhum