Agah Şiirleri - Şair Agah

Behreverdür ‘aşkdan şûh-ı dil-ârâmuz bizüm
Bülbülin âzürde itmez verd-i ra‘nâmuz bizüm
Yâr ile agyârdan pinhânî germ-ülfetüz
Mahv-ı hurşîdüz ki görmez çeşm-i a‘dâmuz bizüm
Zülf-i Leylîden kemend ister şikâr-ı kemteri
Nâzenindür ol kadar âhû-yı sahrâmuz bizüm

O âfetün diyemem yâr-ı hem-zebânı olaydum
‘Azîm-rif‘at idi hâk-ı âstânı olaydum
Olurdı gülleri remz-âşnâ-yı nâle-i bülbül
Bu gülşenün bir iki hafta bâgbânı olaydum
Bu gıbtagâhda sad-şükr vâki‘ olmadı hergiz
Ki ârzû ile bir gün diyem fülânı olaydum

Ey cemâlün âftâbı rahmetel lil alemın”
Pertev-i kandîl-i mihrâbun “hüdel lil müttekıyn
Defter-i ‘ısyân ser-â-ser düşdi bahr-ı rahmete
Oldı nakş-ı hâtemün tâ kim şefî‘ü’l-müznibîn
Yazdı menşûr-ı risâlet çün kazâ kâtibleri
Çekdi tugrâ yerine imzâ-yı hatemü’l- mürselîn

Vifâk-ı gayrdan geç düşmen olsun meh-likâ olsun
Ne var hârun vefâsında gül olsun bi-vefâ olsun
Hevâdan nem kapar giryânlıga çeşm-i ter-i ‘âşık
Degül muhtâc nakş-ı mûsikîye nakş-ı pâ olsun
Ser-i kûyunda cism-i nâ-tüvân hâk oldı yetmez mi
Dahı bilmem ne olsun sürme olsun tûtiyâ olsun

‘Aceb mi derd-i dilüm olmasa devâ ülfet
Olur mı şîşe-i sad-pâre mûmiyâ ülfet
Meded o şûh-ı cefâ-pîşe oldı gitdükçe
Benümle vahşi vü agyâra âşinâ ülfet
Yine gubâr-ı ser-i kûy-ı yârdan maksûd
Olursa dîde-i ümmîd-i tûtiyâ ülfet

Degülken bir nigâh-ı mihre tâb- âver hicâbından
O tıfl-ı nevresün dâgum rakîbün intisâbından
Ruh-ı gülfâmı çeşmümde nihândur n’ola olursa
Dimâg-ı cân mu‘attar eşkimüz bûy-ı gül-âbından
Felekde bî-tekellüf kevkeb-i ikbâl anundur kim
Çıka her subh-dem bir mihr-i tâbân câme-hˇ âbından

Yârun zekan-ı bûserübâsın ne bilürsin
Yokdur o dehen sende gıdâsın ne bilürsin
Fehm itmedük ahvâl-i gehî tıpranışından
Yâ câzibe-i kâhrübâsın ne bilürsin
Ne bâde ne sâkî ne sebûdan haberün var
Zâhid mey-i gülreng-i hatâsın ne bilürsin

Ne mümkün eylemek ey mâh-rû kat‘-ı nazar senden
K’olur girdâb ayırılsa bir dem çeşm-i ter senden
Şu denlü olmışam âyîneveş leb-rîz-i hayret kim
Sen âgûşumda mest-i cilve vü ben bî-haber senden
Nice ‘âşık hirâsân olmasun ey gamze-i hûn-rîz
Ki bu hışm ile görse fitne eyler el-hazer senden

Bî-bâk seyr-i ‘ârız-ı yâr itmemek niçün
Sâgarda bâde def‘-i humâr itmemek niçün
Olmış çemen şükûfesi hep çeşm-i intizâr
Ey pür-bahâne seyr-i bahâr itmemek niçün
Sayyâd-ı dest-i cân ile rengîn tezerv-i ‘afv
Şehbâz-ı tevbe elde şikâr itmemek niçün

Gönül sezâ-yı temâşâ-yı yâr olur bir gün
Mükedder âyînemüz bî-gubâr olur bir gün
Gider bürûdet olur bezm-i vasl-ı germ-â-germ
Kalur mı böyle zemistân bahâr olur bir gün
Alur göz ile bakar gevher-i sirişküme yâr
Budur karîne dür-i gûşvâr olur bir gün