1970’de Elazığ’da doğdu. İki çocuk babası. ‘Sele Üstü Şiirler’ adlı ilk şiir kitabının ardından, ‘Sevdanın Dört İklimi’', "Üşüyorum Aç Yüreğini", "Uzaklara" adlı kitaplar ve de "Haylaz Can", "Kemancı", "Afacan Karınca", "İyi Kalpli Dev", "Gezgin Prens" adlı çocuk kitapları yayında... Ayrıca, ‘Anadolu’nun Kadim Sırlarına Seyahat’ hikâye dizisi yazımına devam eden şair-yazar, hayatında iş ve edebiyatın yanı sıra, bisikletli bir gezgin olarak, ülkemizde bisikletli yaşamın gelişmesi adına bu alanda önemli bir oluşum olan “Kalbin İçin Pedalla” grubu ...
Telaşa gömülmüş bir kentte yaz.
Kentin meydanında bir gece yarısı,
Geleceğini tutuşturduğumuz bir çocuk,
Dünyasını dar ettiğimiz bir mahzun...
Önündeki leğende buza yatmış su şişeleri,
Solmuş gömleğinde emekçi kokusu…
İki dudağın arasında yitirdiğimiz talihimiz,
Tereddütlerin yok ettiği geleceklerimizle,
Bilyelerini düşürmüş cebi delik çocuğun,
Deliklerden yırtarcasına parmaklarını çıkarıp,
Ardına baka baka uzaklaşması gibi...
Her güzel şeyin uzağında kalmışız.
Bir köşesine iliştiğimiz meyhanenin masalarını,
Felekten bir gece çalmak için,
Birbiri ardına doldurup donatıyorken,
Koyu, şen sohbetlere dalmış insanlar,
Feleğin çaldığı geceler için,
Kadehleri sıralıyorduk biz.
Sevmeyi unuttuğumuz bu cehennemde,
Bir sabah uyanamayacağız biliyorsun;
Ölümün çok yaklaştığını görüyorum...
Özgür uyanmak istiyorum evrene...
Ve seninle sonsuzluğa yürümek.
Ve seninle sonsuzluğa yürümek.
Ömrüm vefa ettikçe, inatla,
Her sabah, kaldırıp başımı,
Uçsuz bucaksız gökyüzüne …
Yaşamın tüm güzelliklerine,
İçten bir tebessümle,
Yürekten bir selam göndereceğime,
Ben bu hayatta en çok anneleri sevdim.
Ve en çok annelere yakışır şiir…
Sonsuzluğun dünyevi hikayesidir anne,
Bütün acıları yok edebilecek savaşçıdır onlar,
Güneşten önce doğmaktır anne.
Karanlık kuyuya düşmüş ışık gibidir…
Köhne bir balıkçı barınağına demirli,
Eski bir kayık gibi ruhum…
Hadi, topla anılarını…
Duvarlara haykırışlarını,
Sövüşlerini,
Tası tarağı geride bırak;
Aşk;
Bir devrimler silsilesidir,
İki kişilik örgütlenmedir,
Şiddetsiz sokak eylemidir,
Hudutsuz bir direniştir,
Menzili olmayan yaşam alanıdır,
O an olur ki gülüşünle evren aydınlanır;
Yamaçta yüzünü gösteren güneş gibi…
Renk renk huzura açılır yollarım…
Bir bakışın var ki, düşer önüme,
Mutlu bir yol hikâyesi sunar;
Nice saadetler mümkün…
Yağmurlu bir gecenin sabahında
Sen uyurken henüz
Perden aralanıp, penceren açıldı mı hiç?
Önce güneşin cömert ışıkları,
Sonra serin toprak kokusu
Ve babanın şefkati kaplar odanı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!