Burma bıyığı, uzun boyu, aslında acayip huyu ile çok ilginç bir adamdı çıta emmi.
Yemyeşil ormanların, bir yaz günü nazlı nazlı akan Göksu ırmağının kıyısında, Tırtat yaylasında, kadir emminin bakkal dükkânının önünü yurt edinmişti.
Kamyon kamyon karpuzlar giderdi yaz günleri Feke yolundan yukarı doğru. Nereye giderdi o kamyonlar hiç sorgulamaz, Zaten hiçte gerekte duymazdık. Biz çıta emmiye bakardık yalnızca, çocukluğumuzun kahramanı çıta emmiye.
Niye mi? Çünkü yola çıktığında elini kaldırdığı zaman, bütün karpuz kamyonları duruverirdi.
Sanki “deli Dumrul misali" üç, dört karpuzu kamyoncular, bakkal dükkânının önüne hiç konuşmadan bırakır giderlerdi.
Sessizce bir sigara yakar uzun uzun içine çekerdi çıta emmi. Bacağında siyah bir şalvar, ayağında uzun burunlu bir kundura, üzerinde beyaz gömlek ve o meşhur yeleği olmazsa olmazlardandı. Bir tespihi vardı ki anlatamam. Taşları iri iri, taneleri kocamandı.
Gözlerini ovalayarak kalktı yataktan. Azığını beline bağladı, ağıla indi. Ağıldan keçileri çıkararak önüne kattı. Keçileri yaymak için dağa doğru sürmeye başladı çoban Ali.
Her gün yaptığı bir işti onun için. Sıradan geçen günlerden biriydi. Gün aynı, iş aynıydı, bugün yarın hiç fark etmezdi.
Dünyanın bizi kirlettiği
Bozulmamış saf hallerimiz
İçinde dışın gibi çocuk,
Hem güzel hem tertemiz.
Karlar yağar lapa lapa
Beyaz düşer gözden akla,
Anne beni evde sakla
Çıkarsam ben çok üşürüm.
Yapay dünya bırakmayalım çocuklara,yine sokaklarda koşabilsin,yine ağaçlara tırmanabilsin,kuzuları sevebilsin,yine çocukça sevinebilsinler.
Tavuk seslerine,horoz ötmelerine uyanabilsin neşeyle tavuk folluklarından yumurta alabilsin,Köpek havlamaları,koyun melemesine karışsın, çocuk sevinçleriyle,yaşamanın hazzını alabilsinler çocuklarımız.
Yapay dünya bırakmayalım çocuklara,beton binaların aralarında,sanal bilgisayar oyunlarıyla hayalleri ölmesin,Ağaçlarda erikler olgunlaşmış,baharı yaşayabilsin,erik ağaçlarına çıkabilsin,erik de yiyebilsinler çocuklarımız.
Top oynayabilsin,hayvanları sevebilsin,bırakin elleri yüzleri kirlensin çocukların,çığlıklar atabilsin,bırakın yaşayabilsin çocuklarımız
Gülümsediği zaman gamzeleri "Ben burdayım"der gibiydi.Sözlerini itina ile seçer,sözlerinin başkasını üzme ihtimalini bile düşünerek söylerdi.
Onu görseniz, onun gibi yaşamayı hiç bu kadar seven biri yok diye düşünürdünüz.Onun yanında sanki herşey güzelleşirdi.
Çok şeyler söylemek isterdim ama
Azlıktan çoklağa geçmemiz çok zor
Gerek olur bir gün adam adama
Adamı,pancarı seçmemiz çok zor.
İçindeki girdapa düşüpte sürekli
Kıvranan kişi, bu işi kendi başına bulaştıran sensin.
Öyleyse çareyi başkasında aramak boşuna. Çünkü, bu işin tek çaresi, tek çözüm yolu yine sensin.
Diyeceksin ki, bu durum zuhur etmeden önce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!