Yürüyüş güzergahımın içindeki mahalleden geçerken gördüm onları.Erkekler üzerlerinde
Atletler olduğu halde oturuyorlar,kadınlar ise en doğal halleriyle giydikleri ev pijamaları ile hararetli bir konuşmanın tadını çıkartıyorlardı.
Bu hal Adana'nın yakıcı sıcaklığının yaz günlerinde ortaya çıkardığı durumun adeta bir özeti gibiydi.
Biraz ileride irili ufaklı çocuklardan bazıları üzerlerinde hiç bir şey olmadığı halde,altlarındaki sürekli düşen kilotlarını çekerek oynamakta,bazı çocuklar ise burunlarından akan göğ sümüklerini ellerinin
Yaşı ya kırk var, ya da yoktu ama bakıldığında
Çok fazla gösteriyordu. Yokluğun ve hayatın vurduğu darbeler onu sanki bu hale getirmişti.
Bitmeyen şiir'de bugün,
Sular yanıyor göllerinde.
Dalıp gidiyor bilinmeze
Debreşiyor hislerim.
Suları çekildiğinde Deniz'in, ışığı söndüğünde güneşin, gecesi olmadığında dünyanın, biz o gün olmayacağız!
Ama güneş yine doğacak,Yine geceler olacak, dalgalarımız kıyılara vuracak bizim.
Türkiyede üniversiteler ağzına kadar öğrenci dolu.Çoğu öğrenciler binbir ümitle başladığı üniversiteyi işsiz bireyler olarak bitiriyor.
Üniversiteler birer bilim ve kültür yuvası ama Türkiye de mecburen iş bulmada kolaylık makamları haline gelmiş.Nedeni'de Türkiyedeki işsizlik sorunu ve ekonomik problemler.Dolayısıyla Türkiedeki her birey üniversiteleri birer kurtuluş yerleri olarak görüyor.
Bunun sonuçu olarak cok kalabalık öğrenci sınıfları ve kalitenin düşmesi sorunları yaşanıyor.Ama en kötüsüde üniversite bitince
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!