Adnan Deniz Şiirleri - Şair Adnan Deniz

Siz imkansızlığı bilir misiniz? İmkansızlık, yolları bağlayan köprülerin yıkılışı, iki arada kalmak,hiç bir yere ulaşamamaktır.
İmkansızlık, hasta olup bir damla suyu içememek, giden sevdiklerini geri getirememek, yapılacak işleri bitirememektir.
İmkansızlık yokluğun diğer adı, fukaranın aç kalması,yaşamak istemesi, yaşayamasıdır
İmkansızlık, kapalı kalmak, soluk alamamak, sesini kimselere duyuramamaktır.

Herkes birbirine aşıkta lakin,
Kimseler sevmiyor birbirini
Kırmışlar belini doğru sözlerin
Kimseler bilmiyor kendisini

Bir insan ne çok insandır bilir misiniz?
Bir insan herkese göre farklıdır.Birine göre çok iyi birine göre çok kötüdür.Birine göre çok güzel birine göre çok çirkindir.
Birine göre sempatik birine göre güzel birine göre ise çok çirkindir.

Nasılda işler insanın içine, nasıl da ısıtıverir içimizi, içten bir gülümseme. İnsan bu, ah... bir gülümsese.

Biliyorum,
Bir yaprak değilim sakin
Bir gök değilim sonsuz
Bir toprak değilim

İnsan düşünmektir
Sorgulamak birde
Sevgi ekmek yüreğe
Kucak açmak,

Ne yapsan ne etsen hepsi nafile
İnsan bunu yaşar hep bile bile
Gideceğini çok iyi bilir kabire
Yapacağını yine yapar insanlar

İNSANLARA

Ne kadar çok sirayet ediyor yaşadığı yer insanlara.Artık yeşili daha çok seviyorum,insanlar daha samimi geliyor meselâ.Şu karşı dağlar kadar özgürlüğü kanıksadım,şu uçan kuşlar kadar artık uçarıyım.
Ne kadar çok sirayet ediyor yaşadığı yer insanlara.Başka bir güzel gördüm maviyi bu gün.Güneşin doğuşu kadar sevimli geliyor
Güneşin batışı akşamlara.
Şimdi yollar daha kısa bana.Yüzümde serin yayla güzelliği,ellerim ha tuttu ha tutacak gibi

Şu dağları görüyormusun?Dedi adam,bir yandan da işaret parmağı ile ta uzaklardaki dağlarının ardını gösteriyordu.
Belki dedi."Çok adamlar yaşıyor oralarda da bizlere benzeyen çok adamlar"ve gözleri daldıp gitti adamın,çünkü hiç memleketini terk etmemişti.Çünkü memleket,namus demekti.
Başka dünyalar düşündü adam,başka hülyalar kurdu.Sonuçta insan, insandı.Vatanın elbet bir hududu vardı ama insanlığın hududunu biliyordu,insanlığın hududu gönülden gönüle geçen güzel duygular ve
İnsanlığın hududu yine insanda var olan,insan

Geçmişin girdabına düşüpte gittigin zaman o günü yaşıyorsan,vicdanın sızlamadan,başın dik,onurlu ve vefalıysan ve hâlâ çizgin dosdoğru o yolda yürüyorsan,ne mutlu sana sen gerçek bir insansın.