beni var eden
çıplaklığımı gizleyen dallarım...;
halkım ve
benliğim
için
düşünmeliyim
zamansızdı herşey
tomurcukların patlaması
günün ışıması
gidişin
umulmadık dönüşün
dağların doruğundan tel örgülerin ardındaki
yağsa bir tomurcuk yasemen
penceremden içeri
alıp getirse koynuma
kaybolan baharları vakur yel
bir yağmur düşse avuçlarımın içine
selama dururdu dinime-imanıma
meğer seher vakti üşürmüş turnalar
ve suskunun kafesinde hayat
çoğul yaşarmış
kalbimin attığı yerde
her kapının ardında
_haksızlığa karşı gelendi peygamberim_
1 mayıs doğumlu
bu özlem dolu bakışlarla
istememişti çok şey
savaşsız ve sömürüsüz bir dünya
dağılıp giden aynalar toplanabilirdi
toplanan mandallar önemsizdi
büyütülen emek karşısında
gizliydi hazırlıkların
yazdıkların noksandı belliydi
buğulu kirpikleri
bulutların
kokusu günebakanların
havada asılı
tenini özlüyorum
-adın sende yok bende hep sen var-
düşte beklenen sevinç gibisin
yok yok O sun O...
kandırmayayım kendimi
itiraf edemediğim gibi hâlâ yüreğime




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!