kaç gece yıldız aradım
kaç şafak eli boş döndüm
çukurda ki hücremin
alçak penceresinden
okudum
yüksek rüzgarların kaptığı
zaferlerden kopan bir ankayım
oyunlara girdim; istediğim için
sesimi çaldım vermez diye aksisedamı dağlardan
hangi vakit sularım durulduysa
yaşamın gizlerini yaşıyorum sende
maddenin diyalektiğini
ve
çelişkilerini özümsüyorum
süratli bir şekilde karanlıktan sıyrılıp
aydınlığa atılıyorum
_bir defa sen çıktın bu yürekten..._
sen anlamadıkça da gökyüzümün kıyısında ki uçurum şarkıları renklerini uçuracak
sen gelmedikçe de yaşayacağım ben tutkunun şeraresiyle savrulup kül gibi içimde bağırarak
ve sen yurduna ihanet ettikçe de affedeceğim seni,çocuksun suçluysanda...
umudunu yitirmişken herkes
sen bu fidan yeşerecek dedin ve
damarlarına düştün
yeşerttin
gayrı ömrü senindi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!