seviyorum seni
seviyorum dediğim gibi
soluk alıp vermekten daha ileri...
(24.05.03)
f tipi hapishane TEKİRDAĞ
dilek tutuyordun
kutup yıldızının kayıp
avuçlarına indiği gece
gözlerin kapalıydı ellerinle
kalbin
korku sözcüğü geçmesin şiirlerinde
ağlayan değerler
yaşama küsmüş ezgiler olmasın
yıkmasın dereleri kükremesiyle
acılar doğuran sel
_hayır hayır! Jorge Briceno ölmüş olamaz_
sevmiyorum şu keşkeleri
fakat
keşke yazabilseydim seni ve
senin birliklerinle bildiklerini...
takar zifir saçlarına karanfil
esmer ceylanım ecê
gezer yıldız çaylarında vakitsiz
esmer ceylanım ecê
yorganı yosun yaprağı
hücremden neler çıkarabilirim sana
dur şöyle bir bakim:
bana bürünen cansız bir beden
ve 'görülmüştür'lü bir davetiye;
gel diye...
hangi denizsen
özlemsin farkındayım kendimden
tanıyorum o gözleri belki bir şiirden
belki de solfejinden perdesiz bir günahın
-her sana seslenişim müebbetine şiirin...-
yıldızlara ulaş benim için
yaprakların nabzını dinle
renk ver şafağa
uyanışını gözetlerken ondan habersiz
ozansam nefes ver canıcanıma
selam et pirime dağ ol seda ver
dönmeden yolumdan düştüm kalktım bugüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!