yine yankılanıyor bağırışlarınız
tel örgülerin
taş duvarların
demir parmaklıkların ardından
yine geliyor bağırışlarınız
meydanlardan
-düşemeyiz ayrı zira aşkımızda şiir var-
soğutur içimi bu esrik ağustos rüzgârı
yapraklarım kurur yere düşmeden
ağaran saçlarım hasretinden
gülemem sarı sarı
yeniden başladım işte örmeye
sustuğun yerde bıraktığım hapishaneyi
bir tortu misali bıraktım aşağıda
bir of çektiklerimi
her dokunuşun bir geçişti oysa
kendimden
sevda ettiğim yasaklar da
kelimeler kadar uzagız zaman gibi yalan
sevdim geç kaldın
ama geldin her seferinde
tadilattaydı belki o günler kalbin
_sende açıldı kapıları damarlarımın
sensiz kan dolanır mı_
kar yağıyor gecede
uzak diyarlarda umut sağan sen
mapusum ben yine
ne kadarda beteriz oysa..
oysa her şeyimiz ortada
giysi ve duvarlar oysa gizledi mi sandı bizi..
tutsak düşen şafaktır bizleri çağıran sevgilim
bir gecede göz almıyor ki parlayan ışık
iyi bakarsanda görürsün yıldızları
çökmeden karanlık
en güzel imandır sevgilim
ama sen demek
kapıları henüz açılmamış yaşam demek
özgürlük demek
sabır demek yarını yeniden beklemek demek
ama sen demek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!