Adem Tok Şiirleri - Şair Adem Tok

-bir hazan yağmuruydu kayboluşun
dün bir hazan yağmuru daha durdu-

senden gelen en derinimde yüzer
senden olmayan boğulur
boy gösteremeden...

_bir damla sem gölü kirletir_

bilirsiniz kilit taşını tutunduğu omuzlardan
çekilirse sitem edip
bina çöker

aydınlığı örten sizlersiniz
razı gelerek çizdiğiniz yazgıya
kuşanıp şeytanın yeleğini
namluları kendine çeviren...

sizsiz o bir hiç

ben yalnızlığı 'albaya gelmeyen mektup'la tanımlıyorum

_benim mutluluğum bir gecekelebeğinin yaşam alanıdır
ömrü ne kadar uzun olursa o kadar alanı genişler! _

mumlarım baş eğmiş ne alevler bitiremedide

_yoka sayıldım var oldum_

kocaman gözlerin vardı
simsiyah saçların
ay tenin

bir şiir yazsam diyorum
filistin gibi
attığım taş olsa
filistin gibi

gün ardında saklanan kışa
kar altında yaşayan
kardelene benzerdi çocukluğum
öyle isyankâr öyle temiz

çamözünün havasında

ne biçim bir ayrılık öyküsü bu
mevsim yağmurlarında artık yoksun
susku sanırım ayrılışından aldı adını
çekilmeyen fotoğraflarda donuksun

şair imge çeker

gülüşlerin hiç değişmedi
öyle dinç
öyle çocuksu
öyle vurdumduymaz

değiştiremediler gözlerindeki ifadeyi

-ıslıklarım beni hep ele verir-

örgülerden izleyen güvercin
yüzümü tanıyordu
adımlarımı sayıyordu
seni düşündüğümü bilmiyordu