gelmeyeceğim , bekleme dedi
bekledim ; nükleer değmiş bir kent gibi
soğuk, sessiz ve kasvetli...
hiç konuşmadı bir daha sorularıma
ruhumda baykuşlar sendeledi
Dağlardan öğütülen kayalar
Dalgalara esir edildi
Şehrin ışıkları karartılmış
Soğumuş aşk güvensizlikten
Taşır mı şimdi bu yükü bu deniz
Çiçeklerden yasemini severim
Mavide unutulmuş Denizleri
Kırlangıçlar yağmura doyduğunda
Gözlerinde ki ayracı
Ve
Kitaplardan en çok seni
kalbime yenik düştün işte
anlatamadıklarımı hep susardım ya
cümlelerim amanoslarda eylem olurdu
fakat yine beni konuşamazdı ya;
eline ulaşan namelerim
Seninle o küçük yatağa sığdık
Bir beşiğe de sığabiliriz
Aynı kalpte iki cenin gibi ve
Doğmayı hiç umursamazdık
...
dokundukça endişelerine yüzünün
1 mayıslarını özlüyorum gözlerinin
İlk baharı dolanan mor salkımları
Kokuna karışan korkularını
Kağıttan turnaların çığlık biriktirirken
Neredeyse herşey eksikti
Sen vardın
Ve ekmek , ateş helalindendi
Gülüşün kadar güneş ve kadimdi...
ne meryem bakireydi
ne de ellerin sıcaktı ve
itiyordu durmadan emekleyen acabaları
yetmiyordu artık ışığın galeride yolumu bulmaya
gözlerin kömür karasıydı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!