-ellerimi öpme yeşil olurum
maviyi sevdikçe-
sabah senle kalkıyorum
akşamım seninle
bir özlem türküsü tutturan dizelerim
-pencere yalnız dünyasını gösterir
birde konuşmuyorsa...eyvah çıkmaz! içe dönüş-
unutulmak daha mı iyi onarılmaktan
kırılan bir camı düşünüyorum
parçalarını yap(ıp) boz(up) bir araya getirerek
bir bana aç göğsünü
bekleneni bekleyen merhabanım;
bir ben göreyim açan haleyi
yatırıp başımı yastığına
kaşlarını (ç) aldırma
umutları büyütüyoruz sadece
yaşıyoruz yarım yamalak
bedel ödemek için bu yaşa gelmişiz
gelir elbet gelir bir gün dediklerimiz
feda oldular...
_Manuel Marulanda anısına bir dize_
ben hep mavi yi aradım
Kolombiya’nin derin damarlarinda
ecelim hep yanımdaydı benden bir nefes önce
vuruldum yenilmedim
bir nesli yok edecekler
mayasında kök
dilde hece bırakmayanın...
inatsa inat
ölümse ölüm
Sende ne buldum ben
El değmemiş gülistanlığın kadifemsi masumluğunu mu
Neyi buldum aralayamadığım düş yüzünde
İnceldikçe adımlarımı hızlandırdığım
Serpsem serilen sinemi gölgeme bir çırpıda
- tıkır tıkır işleyen yalnız zamandır.
- ömür paylaştıkça çocuklaşır
- bazı insanlar vardır duvarlarına bir yazı yazılmıştır, karalayarak silmeye çalışır fakat yazı yine kaybolmadığı gibi meydandadır.
nadir insanlar vardır duvarlarına yazı yazılmıştır,tebessümleriyle üstünü kapatır...
görüyorum seni mavim
11 adım boyuna
5 adım enine
beyaza bürünmüş edalı gelin
gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!