kalıntılarına sığınan gelgitler miydi
tutkunun meteforunda zehrini akıtan
yoksa başedilen
imkansızlığın inadı mı...
sabır diyordu
Sürek avlarından yağan kurşunlardan sonra
Hapislikte perdeleyemedi akışımı
Kollarım, kendini tutkuyla veren sevdaları sarardı yalnız
Alıp götürürdü kopmak istediği yere
Ölüme gittim kaç defa
noktasız cümlelerdi kaçışların
yüzsüz tebesümlere dokunmuş kulak veriyorsun
yağışlar sıralandı üzerime
GECE
ölüyor gururdan garibanlıklarım
nasıl öğrettin sen yüremeyi geleceğimize
nasıl öğrettin ki
daha beceremeden emeklemeyi
sağlayamadan dengesini
koşmaya başladı
bu bulut yağmur getirir
yağmur toprağın buğusunu
toprağın buğusu baharı
bahar seni
/döngülerde hep yüzün
daracık bir su kavanozunun içine
sıkışıp kalmışsın
dışarı taşmak
denizlerle bulaşmak nedir
düşünmüyorsun!
kendi kendine yok olmaya mahkumsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!