nasıl öğrettin sen yüremeyi geleceğimize
nasıl öğrettin ki
daha beceremeden emeklemeyi
sağlayamadan dengesini
koşmaya başladı
bu bulut yağmur getirir
yağmur toprağın buğusunu
toprağın buğusu baharı
bahar seni
/döngülerde hep yüzün
Sürek avlarından yağan kurşunlardan sonra
Hapislikte perdeleyemedi akışımı
Kollarım, kendini tutkuyla veren sevdaları sarardı yalnız
Alıp götürürdü kopmak istediği yere
Ölüme gittim kaç defa
daracık bir su kavanozunun içine
sıkışıp kalmışsın
dışarı taşmak
denizlerle bulaşmak nedir
düşünmüyorsun!
kendi kendine yok olmaya mahkumsun
/bana artık ne şiirler yazıyorsun
ne de okuyor../
kaçıyorum hep
ya tözlerden ya kendimden
tanklardan yahut
yalnız dört mevsimim değildin sen
öylece beklerim
savrulduğum rüzgarı
hiç tereddütsüz
bulana kadar
sıcaklığını gölgenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!