_ilkkar çiçeğime_
demek dizlerine değdi çocuklarım
(g) örebilseydim...
gönderdiğin çiçek resimlerini ektim
biri dur der kaldırır elini
biri rabia der
verilen hangi haber doğru
okunan yanlılık
insanda kirlilik
_kokunu geçmişten
taa derinden çekip
hayaline sarılacağım
uyumayacağım yine bu gece
sabaha anlatıp
karanlığa resmini karalatacağım_
bir kılıcın soğumasından daha ölüsü yoktu
anlamını yitirdi işte
nisyanı yırtan umut ışığın
suyun peşinden gitmiştim oysa
ezberlemekten vazgeçtim
bu denli ayaklar altına alınıyorsa sevda adına söylenmiş ne varsa
merhamet piçi olmuşsa bir laboratuvar köpeğinin
ve kendini insana saymışsa o zalim haysiyet
_ne bir karmaşadır kitaplarımızın bağrına sakladığımız küpürler ; ne de yılgın bir serüvencidir umutlarımız_
Vurmayın ! Öldüm dedikçe
Vurdular . Yaşadı
Kıydılar bir nehrin kopup geldiği damara
İşiniz ne öğretmenler ? Hangi kitabı verdiniz bu canilerin eline !
beni gözyaşın sanma
sana tutsak sana sürgün sevgim
aşk tutku ve esaret ve
bunların ötesinde
tamda son noktanın hemen bitişiğinde
korkutuyor beni
tek
tip
olacaksın
ikincisini karıştırıyorum
hele bir tanıyayım kendimi
ayak uydurmak kolay çevreye
çiçeksiz bir şehir sevgili...
betonlaşmış kent değildi
temelden şaşmış
kalbinin merhamet yerinde
kaybetmeye kum taneleri gibi düşerken
kancık bir köpektir aşk
paçanı kaptırdığın sandığın
boşunadır debelenip diplere vurduğun
hatıraların kalır gelgitlerinden yalnızca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!