Abdulkadir Turğut Şiirleri - Şair Abdulk ...

Serçe uçar konar tele
Allı turna iner göle
Bülbül şarkı söyler güle
Ben kuşları çok severim

Şahinlerin gözü avda

Bilmek lazım dört kitabı
Hepsi Allah'ın hitabı

Tevrat verilmiş Musa'ya
İncil Hz. İsa'ya

Ordakini burdakini
Anlamadım ben bu kini
Dağdan gelip bagdakini
Kovanlara laneti olsun

Açık bırak pencereyi
Ay ışığı içeri girsin
Ve en güzel şarkısını bana söylesin
Açık bırak pencereyi
Karanlığın gölgesi odama düşsün
Uykusunu bölmeyen

Her şeyin başı ilim
İlmin yoldaşı hilim

Edep en büyük erdem
Herkese lazım her dem

Zaman geçiyor
Dönüyor Devran
İtler ürüyor lakin
Yürümez oldu kervan

Zalimler güçlü

Ya bıçak yarası
Ya kurşun yarası
Veya zehirli bir dil yarası
Kısaca namus belası
İyiler erken ölür

Utanç dolu bir hayat
Yaşarken rahat rahat
Her yaptığı kabahat
Kader utansın diyor

Yastığa baş koyduğum
Zalim nefse uyduğum
Gafletle uyuduğum
Gecelerim kayıptır

Kalkıp uyanmadığım

Tırtıl kozadan çıkar
Artık bir kelebektir
Kanatlanır ve uçar
Sanırsın bir melektir

Renkli renklidir teni