Abdulkadir Turğut Şiirleri - Şair Abdulk ...

Sen gülünce
Zaman durur
Hep eşreftir saatim
Sen gülünce
Derdim gider
Geri gelir sıhhatim

Çocuk cennet bağında
Kanatsız bir melektir
Annenin kucağında
Açılan bir çiçektir

Dünya çocuklarla güzel
Evler çocuklarla şen
Çocuğun gülüşüyle
Yerine gelir neşen

Evlerde mahrumiyet
Yüzlerde masumiyet
Kalplerde iyi niyet
Geçti çocukluğumuz

Kıt idi evde erzak

Seni düşünürüm her gün her gece
Ismini anarım hep hece hece
Sevdan yüreğimde girift bilmece
Varsın öyle kalsın hiç çözülmesin

Düşümde rüyamda gördüğüm sensin

Bilinmez nerden eser
Dengesizin rüzgarı
Bir barışır bir küser
Bozuktur hep ayarı

Dengesizde bulunmaz

Deniz bir kısraktır mavi ve çıplak
Devasa gemiler taşır sırtında
Balıkları saran sıcak bir kucak
Bir başka alem vardır altında

Altı şubat gecesi yıl iki bin yirmi üç
Bir felaket yaşandı anlatılması çok güç

Uykudan uyandırdı herkesi korkunç bir ses
Şiddetli bir sarsıntı cehennemden bir nefes

Değmeyeni dert edip
Harap etme kendini
Hak etmeyene verip
İsraf etme sevgini

Bir zamanlar bir derviş
Düşünmüş karar vermiş

Demiş ki ben gideyim
Şeyhimi bir göreyim