Herkes gitti ey dost bari sen gitme
Gidip beni nar-ı hicrana itme
Gitme bana yaban olur bu eller
Bülbülün sesine takılıp kalma
Keklikte duruşu asaleti gör
Sadece güllerin seyrine dalma
Lalede sümbülde zerafeti gör
Güneş
Gözlerimde mahpus
Sicim sicim gözyaşlarımla
Bağlarım yıldızları
Gözumde kaybolur
Dünya ve ahret
Bana bir kağıt bir de kalem verin
Düşte gördüğüm bir dünya çizeyim
Kış gününde sıcak ve yazın serin
Sıra sıra güzel evler dizeyim
Ağaçlar çizeyim dalları yeşil
Hakikati söylemek bir şereftir, bir onur
Her hakikat bir taştır, taş gediğine konur
Bir zamanlar bir köle
Gitti bir umut ile
Halifenin yanına
Ve çıktı huzuruna
Kışa tebdil oldu yazım
Kimseye geçmiyor nazım
Sen sus dedi bana sazım
Derdini ben söyleyeyim
Kalbim közdür hayalim kül
Buluttan nem kapılır
Habbe kubbe yapılır
Adaletten sapılır
Şeytanidir nazarlar
İpleri kopmuş gemin
Eğer kalbin olursa aşktan sevgiden yoksun
Varlığın beyhudedir ha varsın sen ha yoksun
Bir yel alıp götürse
Bir gün hayallerimi
Onları tutmak için
Uzatmam ellerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!