Çocuklar olmasın kalbinizde kin
Öfkeden hep uzak her zaman sakin
Kötülükler çoktur Dünya'da lakin
İyiler her zaman kazanacaktır
Kar boran oldu dağlarım
Kurudu yeşil bağlarım
Seni düşünür ağlarım
Gel yüzümü güldür oğul
Özlem çekmekmiş kaderim
Düşün ey insanoğlu
Kimsin
Nesin
Necisin
Dön de bir bak kendine
Bu gurur bu kibir ne
Gün olur bağırdan sökülür taşlar
Kederle gözlerden dökülür yaşlar
Gelen ferman eğer göklerden ise
Kayıtsız ve şartsız eğilir başlar
Tutmaya çalışmakla geçer ömrümüz
mutluluğu eteklerinden
Gün doğar diye bekleriz
Gecenin kahrını çekerek
Ama heyhat
Gecemiz uzundur bizim
Şafak vakti çıkmış kervanlar yola
Güneş çoktan doğmuş ben geç kalmışım
Kaç menzil ötede verilmiş mola
Bense ilk menzilde oyalanmışım
Gezdim çocukluk çağında
Ülkenin dört bucağında
Gurbet elin kucağında
Yaşayarak geçti ömrüm
Üç günlük dünyada küsmeye değmez
Vakit geç olmadan gel barışalım
Öfkeyle gürleyip esmeye değmez
Benzimiz solmadan gel barışalım
Kalpler Yaradan'ın nazargâhıdır
Giderim başımda bir deli rüzgar
Yükü yar kokusu sevda kokusu
Giderim beynimde bir yığın efkar
Önümde engeller sayısız pusu
Çektim nice cevr u cefa
Sürmedim ben zevk u sefa
Kalmamış hiç ahde vefa
Gidiyorum dosta doğru
Bendeki bu garip hali
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!