Utanç dolu bir hayat
Yaşarken rahat rahat
Her yaptığı kabahat
Kader utansın diyor
Açık bırak pencereyi
Ay ışığı içeri girsin
Ve en güzel şarkısını bana söylesin
Açık bırak pencereyi
Karanlığın gölgesi odama düşsün
Uykusunu bölmeyen
Yastığa baş koyduğum
Zalim nefse uyduğum
Gafletle uyuduğum
Gecelerim kayıptır
Kalkıp uyanmadığım
Tırtıl kozadan çıkar
Artık bir kelebektir
Kanatlanır ve uçar
Sanırsın bir melektir
Renkli renklidir teni
Bizim evin yakınında
Küçücük bir dere akar
Ve derenin kenarında
Kurbağalar korosu var
Şarkı söyler bağırarak
Bilmek lazım dört kitabı
Hepsi Allah'ın hitabı
Tevrat verilmiş Musa'ya
İncil Hz. İsa'ya
Ordakini burdakini
Anlamadım ben bu kini
Dağdan gelip bagdakini
Kovanlara laneti olsun
Zaman bir nehir gibi akmaktadır Mardin’de
Şarkılarda kardeşlik her dilde ve her dinde
Tarihine başlangıç koymanın imkânı yok
Güzelliğin seyrine doymanın imkânı yok
Deniz mi rengini gökten almış
Gök mü rengini denizden çalmış
Fark etmez
Her iki durumda da
Mavi güzeldir
Kuşun yuvasına verdiği emek
Aç olan komşuya sunulan yemek
Hak hatırına mahlûku sevmek
İnsanı hoş görmek aybını örtmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!