Gönülden gönüle ırmaklar akar
Gözden öte göz var gönüle bakar
Bakış var donuktur bakış var yakar
Bir anda yok eder küle döndürür
İsraf ettik nakit olan zamanı
İhmal ettik "oku" emri fermanı
Anlamadan okumayı Kur'an'ı
Kendimizce bir ibadet belledik
Olur da bir gün beni ararsan
Sen gittin gideli sokaklardayım
Nerde kalıyorsun diye sorarsan
Ya metruk bir evde ya parklardayım
Gözümden dökülen yaşlar olur sel
Hani bir hırka bir lokma diyen
Takva libasını üstüne giyen
Ekmeğini bölüp dostuyla yiyen
Ben mi yanılmışım din mi değişti
Ben seni beyaz bir gecede gördüm
Yerde karlar vardı gökte dolunay
Ben seni beyaz bir gecede gördüm
Bir elinde kitap bir elinde çay
Ben seni beyaz bir gecede gördüm
Ankara’da kar yağar
Her taraf kömür isi
Ankara’nın ayazı
Titretir içimizi
Isınabilmek için
Akrabalar dostlar bu gün buluşsun
Gönüllere sevgi neşe doluşsun
Kederler olsa da yüzler gülüşsün
Bu gün bayram dostlar bayramlaşalım
Mezarsız cesetle dolu bu şehir
İdam sehpaları yok bu şehirde
Rüzgarı kurşundur yağmuru zehir
Başka türlü ölüm yok bu şehirde
Bedende bir puta dönüşmüş nefis
Bir melek bürünmüş kemiğe ete
Ve bana dost olmuş kardeşten öte
Onunla cehennem döner cennete
Abdurrahman Acar can dostum benim
Dürüsttür daima durur sözünde
Üç dört lokma yapar tek bir zeytini
Hiç kimseye vermez kendi bitini
Dolabına saklar kurban etini
Bir sene boyunca yer yavaş yavaş
Sevgi diye bir şey yoktur kalbinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!