Zeynep Karacaa Şiirleri - Şair Zeynep Ka ...

ve adam yerdeydi
koşuşturanlar
yardıma koşanlar
meraklılar
daha çok zarar edenler
kimse kimseyi tanımazken

saçının teline düsen ak
gözlerinin altına düsen yaprak
sayısınca
sevdim aslında seni

camasır suyuna bulanmıs ellerin

evde kal
kendine vakit ayır
çiçekleri sula
kurumasınlar
bahçeye dal
çocukken yaptığın gibi kiraza dal

gözlerin
ellerin
tenin
hepsi sadece kabuk
bana anlatmazsan
bilemem kim olduğunu

kabullen çiçeğim
hayat sandığın kadar uzun değil
düşünmekle bulunsaydı
en mutlusu filozoflardı

kabullen çiçeğim

kızkardeşlikle;
kaç kere
seni uzaktan sevdim çocuk
biliyordum yakınlık korkumu
ikimiz de hem sıcaktık hem soğuk
karabasanlar bastı uykumuzu

yaşın kaç olursa olsun
evli değilsen kadın değil
yalnızca kızsın
çocuğun olursa anne
otuzu aşarsan kaldın evde
kadın demek bu kadar zor mu?

ve kadın doğar
her şeyi önceden biçilmiştir
okuyacağı kitaplar
atlayacağı basamaklar

ve kadın doğar

durma kuşat toprağımı
etraf dağınık biraz
kusura bakma
masada kahve fincanım
içinde hüzün
hüzünde yüzün var

durma kuşat toprağımı
etraf dağınık biraz
kusura bakma
masada kahve fincanım
fincanda hüzün
hüzünde yüzün var