Zeynep Karacaa Şiirleri - Şair Zeynep Ka ...

bırakıp geceyi geceye
her sabah
ilk kez doğan güneşe özeniyorum

.z

kır
parçalan
kırıl
az değil
daha çok kan

fısır fısır
ya yoksa
fısır fısır
ya olmadıysa
kalbine giren kiracı
ya çok konuşuyorsa

sararmış kenarları gidememenin
paslanmış beklemekten adam
gelmeyen gemileri
gözler yorgun
her dakika çoğalıyor altında halkaları
gökyüzü inadına mavi

yediğin şeyler seninledir
gittiğin yol
adını bildiğin insanlar
üzerinde yattığın yatağa kokun sinmiştir
buna rağmen
aklın hep yapamadıklarında kalır

Hani bir ses seni davet ederse
Asi nehrinden bir rüzgar eserse
Trene atla gel yanıma
Amik ovasına, bereketli topraklara
Yaylalarda kaygımızı unutmaya

kağıt arasında gemilere bindim
bir sayfadan diğerine
aklımın zincirlerini okşadım
bırakırsam
kaçarım
bana bende olmayan şeyi verme

sımsıkı tutundu yağmur damlası buluta
bu defa akmak istemiyordu
haklıydı
gökte mutluydu

geçmiş
beyninde dolaşan hayalet
görünenle savaşırsın
görünmeyenle dans et .z

aklımda seviyorum seni
hayır
sen değilsin
sen sandığım biri
gözümü kapıyorum
beliriyorsun