insan böyledir işte
gerçeği alır
biraz yontar
biraz süsler püsler
sonra karşısına geçip
kendi gerçeği zanneder .z
benim de cildim kuruyor
sizin cildiniz gibi
ben de taşıdım karnımda ailemi
aynı dünyada dolaştık
aynı havayı aldık
sığamadık yeryüzüne
tek tek ekleyip zamanı
birbirinin ucuna örmüşler
görmemişler birbirlerinden başka yüz
söz desen duymamışlar
anladım ki
herkesin güneşi farklı doğuyor gökyüzünden
herkesin bulutundan farklı yağıyor yağmur
ne acıları kıyaslayabilirsin
ne sevinçleri
sadece yoldaşlık edebilirsin insana
insanlar gittiğinde
fışıldaşır sandalyeler kendi aralarında
kiminin gıcırdar tahtaları
kiminin rüzgarda tıkırdar ayakları
oh be derler belki
yetti taşıdığımız ağırlıklarını
sen yine belireceksin
bir yerde birini sana benzeteceğim
tutmadığın sözler gelecek aklıma
delireceğim
bir çift göz karıştıracak aklımı
bir gülümsemeye yenileceğim
henüz havalar sıcak
nereye böyle
bu yaz gitmek yok hiç bir yere
bu ağaç senin
bu deniz senin
seni boğan ve yaşatan bu gök senin
ortada boş bir sandalye
üzerinde hayal
ben kurarım oyuncakları
sen oyna
ben götürürüm aklımı uzağa
sen yorulma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!