Zeynep Karacaa Şiirleri - Şair Zeynep Ka ...

uyudum
sardunyalar dolandı ayaklarıma
bir küfür savurdum
cebelleştim onlarla

nasıl kandın bunca yalana
kimse sana gerçeği anlatmadı
niye
hepimiz kanmalıydık çünkü
kimse olmayacaktı günün birinde

İki fincan kahvede
Kırk yıllar devirelim
Biri süpürsün
Masanın üzerinde
Konuştukça yok olmayan kederi
Biri bizi birbirimize bağlayan

düşümde bir düş gördüm
eksildi ömrüm
bir parça kemik
bir parça telaş

her düğün
atılan bir düğümdür
iki farklı hayata

.z

Dünya bu kadar mı bihaber senden
Geride biraktiğin izlerinden
Vicdansız bir kahpe
Başını böyle döndürürken
Bırakırsın peşinden koşar
Akıllıyı deli

Dünyalı

Dünyada geçirdiğim 11464.gün

.z

durursam
kapanır kapı
kafamın içindeki kör kuyu
ağzını açar

durursan

evvel zaman içinde
yaban ördeğimizin
canı çok sıkılırmış
kendini eğlendirir
hep göğe bakarmış
arkadaşları çok uzaktaymış çünkü

betonarme evlerde büyüdük biz
duvarlarımız kalınlaştıkça
küçüldü yüreğimiz

.z