eskiyi yık
temizle pası kiri
bilmediğini farz et
en çok bildiğin şeyi
seni korkutmasın önündeki dağ
gerekirse sıfırdan başla
Yırtınmış çekirdeğinden
Aynı kayaları yalamaktan
Bıkmış uyanmış
Bir gece vakti
Maviliğinden utanmadan
son bakış
son sözcükler
ruhuma dokunuşunun üzerinden
yolunu şaşırmış trenler
buhar buhar gökyüzüm
yüzün göğümde kuşların oluşturduğu dans
ocakta pişen biber
kokusu arttıkça burnumu sızlatır bir şeyler
zaman sakız olur
yapıştıkça yapışır herkesin ellerine
uzar
sıkıcılaşır
keşke yakınlarda bir çiçek şöleni olsa
herkes en sevdiği çiçeği göğsüne taksa
sen papatya
ben kasımpatı
o gül
yeni bir yasa çıksa
bu sokak başka
herkes yanında sürüklemez birini
giderken aşka
kaybettim aklıma giden yolu
hangi çıkmaz sokağa dalsan
beni bulurdun oysa
şehrin kalbi çınarlar
büyüdükçe yaprakları
hep daha yukarı
şehrin kalbi çınarlar
tutunup köklerine sımsıkı
kızılla siyah arasında
saçlarını saldı rüzgara
çingene bir kız
yaşı en fazla on yedi
yılların yorgunu
bir adam sevdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!