siyah bir damla düştü
çarşaf çarşaf uzanan hayatına
bir damla
bir damla daha
rıhtımı kalabalıklaştı
bir asır daha büyüdü yaşlı çocuk
yüzün solgun bir yaprak
gökyüzünden yuvarlanarak
avcuma dolmayı bekleyen
hüzün
sonbahardan sonra en çok yakışan sana
saçların her türlü sırrını örten bir kumaş
deli işi aslında anlatmak kendini
bebekliğinden beri öğrenmek sözcükleri
yanyana dizmek
ben buyum diyebilmek
deli işi aslında
izin verseydin oysa
güneş olurdum belki karanlığına
gölgenle yarışırken aklım
törpülenmeli fizik kurallarıyla
soluklanmalı sözcükler
birbiri üzerine koyduğum çimentosu eksik tuğlalarda
her gün yeniden boyanmış
yeniden tamir olmuş bir gemiyim
farklı bir maceradayım
bazen deniz kızlarının şarkılarına doğru
bazen aya doğru koşmaktayım
elinde uzun bir değnek
bulmak için yolunu
uzaklaşır kendinden
insanoğlu
yorulmuştur yaşayamamaktan
seni sevmek
bir kavanoz bal etiketine kanmak
bile isteye
bile isteye zehir yutmak
seni sevmek
kiminin beklediği vardı
kiminin gideni
fark eder mi
binlerce şahit duruyordu
denize doğru
onların kıyameti
yılını bilmem
bilmem takvimler neyi gösterdi
küçücük kız çocuğu
nemli gözleri
gözlerime değdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!