gördük
bilmedik gördüğümüzü
duyduk
hiç bir ses işitmedik
ne sevdik
ne sevmedik
bizim aşkımız şiirlerdi eleni
gözlerinin kahvesini
mürekkep bildim ben
yazdıkça yazdım seni
ellerin hazırlamak içindi beni
sahneye
ellerin makas oldu
ellerim kayboldu
bir iki tahta yas tuttu ardından
elmanın yarısına
düsen bir leke
hayatın yansıması
sarsın aklımın yarısı seni
geride bıraktıgını düsünmeden gideceksen
git simdi
büyüyoruz
hiç bilmedim daha önce
hiç yoktu
aklıma takılan bu bilmece
kapkara toprağın içine
ister cinnet
ister cennet
tükenene dek nefesin
bedenin sana emanet
.z
avizedeki taşları sayıyorum
avizedeki taşlarla birlikte sallanıyorum
onlarla birlikte düşebilirim
ellerimden tut
unut hayatının benden önceki kısmını
benden başka herkes sana yasaklı
erken doğumgününe
şehre erken iner bulutlar
tutunup göğsüne
kaybolsam mavisinde
şehre erken iner telaşlar
siyaha gömülürken renkler
bir çırpıda batırdı fırçasını yeşile
ne çimen yeşili bu
ne de bahar
sadece gözlerin
gözlerinde biraz ayrılık var
gözlerini yeni açmış
bir parça etiz
hoş gelmişiz dünyaya
boş gelmişsiniz der locke amca
atlarız tencereye
kaynarız




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!