bahara hazı değilim
çiçeklenmedim yeterince
çocuklar dallarıma tünemedi
gölgemde öpüşmedi sevgililer
şimdi bahar geldi diye
tatlı bir telaş mı sarmalı insanları
evleri ve yürekleri temizleyip
misafirlere yer mi açmalı
başka iş yokmuş gibi
Gözümü kapıyorum bir bahçedeyim
rengarenk çiçekler değil
solan çiçeklerleyim
bir ses duyuyorum
belli belirsiz
gitsem dayansam kapıya
küçük bahçıvan kadir eymen'e
bahçede
güller ve menekşeler
birbiriyle konuşuyor
bazen bir kadın eli düzeltiyor yaprakları
balıklara inat on saniyede bir
doluyordu zihnimdeki boşluklar
unutmak diyordu
duruyordu
mümkün müydü hatırlamamak
her şey taze
oltanın ucunda ben
benim içimde dünya
dünyanın üstünde solucan
kıpır kıpır kıpırdayan
solucanın gözünde yaş
yaşın yanında mutluluk
ters yöne yüzen balık
ne koroyo katıldı
ne de soloyo
canı istemediğinde
hiç bir mevsim su değildi yalnızca onun derdi
bir adamın ayak seslerinden
baronların vurdu adın
avcunun aşındırdın
genç bir ihtiyarın
başına buyruk
yüreğime bağladığım siyah balonlar
sen bana kızdığın zamanlarda
daha da dolanırlar birbirlerine
oysa elime makas alsam
kessem iplerini balonların
tüm bu karanlıktan kurtarsam kendimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!