elinde eski bir makine
tıkır tıkır işliyordu hayatını
yap
sök
yap
sök
güzel olanları kutuya sakladı kadın
yeniden bahar gelinceye dek
eli uzanmayacaktı
aklında kalacaktı
aklın geçmişte
fanusun içinde öylece duruyor
kimseyi sokmuyor yanına
hayallerin sadece dilde
sana haber getiren kuşlar
ki kanatları kan içinde
farkında mıydı ahmet
oynayıp durduğu alyansın
parmağında iz bırakıp
yüreğinde iz bırakmadığının
.z
sana her gün bakıyorum
farklı pencerelerden
bir gün yaz oluyorsun
ısıtıyorsun her yanı
bir gün dokunuyorsun
insanların kalbine
fethedilmeye hazır
kara parçasıyım yeryüzünde
kaç kere beyaz bayrak açtım aşka
toplar inerken yüreğime
eser düştüm gözlerine
senli her an
kafam darmadağan
öyle bir zehir ki
başımdan eksik olmuyor duman
uzaklaşınca nefes alıyorum sanki
sonra yine yeniden sana koşuyor damarlarımdaki kan
kocaman bir fotoğraf karesindeydik
sonra bir el yer değiştirdi yüzlerimizin
aynı yöne bakarken
birbirimizi arar olduk
bahanelere sığındık vuslat anları için
sanmayın ki bu bir isyan
kadın sustu
güzel cümleleri birbirinin ucuna eklemekten yoruldu
denemekten
tekrar ve tekrar yenilmekten
o değildi sanki
adamın çocukluk fotoğraflarına bakarken
geç kaldım geç kaldım
diye haykırır beyaz tavşan
düşer
bitmek bilmeyen çay saatine
yanında on iki dilim pasta
her ısırık




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!