Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

gece nedir?
uyku nedir?
bilirmisin sen,
ben unuttumda sevilen,

varlıgın varlığımı harebeye çevirirken

Evet itiraf etmeliyim,
Ben senin kadar sevemedim,
Sen den hep bir adım fazla sevdim..
Aşk ölçüye tartıya gelir mi diyecek olursan..

Böyle sevmek olmaz diyen ilk sendin! !

İnsanın ilk aşkı olmaz mış,
Tek son aşkı olurmuş.
O son olan öyle bir bitap düşürürmüş ki yüreği,
Yürek ondan başkasına,
Bir atışlık dahi atamazmış.
Gönül şimdi harabeler kenti.

sana seslenmek ten yorulmak,

ne idi de ben bilemedim.

çok mu acı verecek ti de yapamadım.

sen benim hüzün gülümsün,
her açtığında yüzümü güldürürsün.
sen benim toprağıma tohum sun,
her açtığında ruhumu doyurursun.
sen benim ağlatan yanım sın,
her aklıma geldiğinde beni arıtırsın.

yazamadıklarım,
yazdıklarımdan daha çok isyankardır.sevgili
aynadaki yüzümü çaldılar,
süretsiz gezerim dünya varoşunda.

insan adı verilen mahlukat çekemedi,

Kırmızıya düşen siyah,
Siyahı saran kırmızı,
Boynu ezelden,gönlü gibi kırık,
Dua suretinde yaratılmış
Bir aşk sarar tı sı..
Ey gelincik

- sen gideli nasılsın?
- bilemeyecek kadar bilinmezim,peki sen nasılsın?
- ben kendim den de öte emin kadar senliyim,
gözüm sen,kaşım sen,
anlayacağın ben kendim olmaktan sürgün edildim.
- sormama pişman ettin beni..geri alıyorum kendimi.

ardın da bir ben bırakarak gittin;
ve ben bittim
böyle başladı dilimdeki sözün
içimde ki hüznün

kafiyeler uydurdum ben

Gelmek isteseydin gelirdin.
Nasıl yüzsüzlüğe bürünüp kaç kere geldiysem sana,
Sende gelmek isteseydin.
Gelirdin..
Şimdi, durduk yere gelemiyorum türküleri çağırma bana.
Şiirlerini bu yalana bulama.