Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

ağlama duvarı oldu yüzün,
sevgili,
ne zaman seni ansam,
farkın da olmadan.
olunmadığım gibi,sen tarafın dan
göz yaşlarıma engel olamıyorum.

bir ahuzar inler yüreğimden,
gecemin en körfez yanlarında
uykuyu kaçırantan bir yüzün sahibiydin sen
gece bile bıktı ki benden

aşk şikayet dilekçe si yazmakla meşgul

.
çırpınışlarım var sana dair
sen bu kadar yüzsüz bir sevgi ye hazır mısın,
hazırlıklımısın..
kırdığın halde sert sözlerle,
sen diye açan çiçekleri,

gözleri okunan bir adam var.
okunduğu halde kağıda yazılamayan.
Hazreti.ALLAH'ım onu sadece sana okuyorum.
okumayı onunla bildirdiğin için sana teşekkür ediyorum
seviyorum onu seviyorum.
gözlerinin ötesin de bakan bir adam var hazreti ALLAH'ım.

şimdi ölüm gül bahcesini açmış sana,
sevgili nebi ayakta seni beklemekte orada,
kolları seni bekliyor bak!
bekletme seni seveni hadi kucakla.
seni öldü sanırlar şehidim
onlar bilmezler mi ki

bunca sancıyla
bir başına..
sonra susunca kendi kendine...
hayata küstü diyorlar akıllarınca.
bilmiyorlar sanki senin gittiğini
giderken ben namına bir şey koymadığını.

bir merhaba gibi içten bakışların var senin.
aldım ve koydum sineme seni.
geri isteme,
bahar ve yazdan ibaretsin sen.
her zaman ılık ve serin.
geri alma.

senin yokluğun da sevgili,
en ufak bir hastalık,
sanki ölümcül gibi geçiyor bedenimden.
hani bir selamı çok görmesen
.benim sana candan söylediğimi.
sen yalandan da olsa geçmiş olsun desen.

en degerlisini yitirmiş gibi huzursuzum,

korkuyorum sensizlikten,

adaletin hiç olduğu bu şehirde,

bir ses
bir rüya
bir ceylan bakışlı var
kalbimin kıyısında

biraz heyecan