Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Anlamıyor sanma,

seni herkes veya o hiç kimse ,

bi dur,bir sabır çek

bekliyorum...
endişeyle korku arası,
Gelir mi bu kez,bu kez diye
her iki kapıda yüzüme vurulur sa ya

yokluğun gelmeyişin,

Tam bir açıklık getiremiyorum kendime.
Ne yaptıysan
Artık bana,
Kızamıyorum,
Sana...

sana her şair gibi yalan düzmeyeceğim,
çünkü ben dağınık bir cümleyim..
Mesela gittiğin hiç bir yerde ben olmayacağım.
sakın!
sakın ben varmışım gibi
göğsünü hüzne,

Bırak beni
Herkes kendimle konuşuyor sansın..
Bırak beni
Onlar deli bilsin her zaman ki gibi beni.
Konuştuğum da sensin;
Ağladığımda,

ben kimine yar!
kimine yarayım.
ben! kaysı mecnun eden iksirin adıyım.
kimine şifa,
kimine zehirim.
ben şikayet edilmeyenim.

Seni sevmek zorun da değilim ben!
Gönül rızam la seviyorum,
Seni ben.
Yani aldırış etme sen bana,
Ağlarım,gülerim
Sevinirim,

aklım da unutmak gibi bir hastalık var.
gönlümde ise unutamamak gibi
yüzünü hatırlayamıyorum senin,
hatırladığım sadece sen sevdiğimsin..
yolda görsem tanımam bilesin,
ama hissederim seni sevdiğimi.

Özledim diyorum anlasana..
Anla/sana muhtaçlığım artıyor arta arta.
Aşkına ve sana.
Sana diyorum bakışı baharım.
Anla/sana..
Saçlarıma kar diye yağanım,

gitme
desem de,
yinede gidiyorsun değil mi.
bir tane beni bin parçaya bölüp gidiyorsun.
ileriye dönük adımların sayki kıyamet!
ey zifiri gider ken, sen