Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Alıştığımı sanma sevgili ,yokluğuna
sadece susmayı öğrendim,
öğrettin,bunca zaman dan sonra
gizlerken kendini bana her bakışın da
seni görmeden de seve biliyorum hatırla.

gidenin önüne dağ dayanmazmış.
dur gitme demeden önce,
git lütfen.
şimdi gidiyorsun ya,
bir daha hiç gelme.
ihtimalini bile vur faliyete geçirmeden beyninde..

baktığım yerde varlığın şayan
ektiğim tohumda gülüşü açan
reddetmelere sağır
cemreler düştü
elime.
söylemekten çekinmeden

nigahı matem
anlamadın
ve ne talihsizlik tir ki benim için.
aldın bakışlarını .
çektin sözlerini
içim kıyıldı da bir şey diyemdim.

ne diyeyim bilmiyorum
beni çarelerden aldığın o günden beri,
ne diyeyeim bilmiyorum

sustur şu varlığını içimde
daha fazla dayamıyor ruhum

feryadı ve figanı,
sindiren bastıran
suskunluğun var senin.
ki sen aşkın inci taneli kolyesi olup,
kırılıp saçıl dın yüreğime.
elindeyse topla ve al kendini..

adını koymak istediğim bir şeydin sen
kork /tuğumdun aynı anda
konuşmak için can atıp
karşında dilsiz kaldığımdın sen

ne oluyor gönlüm sana

ve ben o olsun istiyorum
kavgalarımın karşısın da.
o olsun anlık mutluluklar bana.
ki unutamayayım tadı hep ruhum da.
belkide az olduğu için varlığı yanımda.
en çok o var gibi.

Anlamıyor sanma,

seni herkes veya o hiç kimse! ! ,

bi dur,bir sabır çek! !

kalbime yöneliyorum bu gün.
içimde kıyamet çiçekleri açılıyor.
sen gidiyorsun diye.
bir insana bu kadar bağlan mak.
mümkünmüdür.
bir saniye bile uzak kalmak istemiyorum senden.