Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

susmayacak bensizlikler..
çığlıkları başını ağrıtacak.
gözlerini kapatsan ben gelirim aklına.
gözlerini açsan ben dururum karşında.
kaçamayacağın bir yerdedir kalbim.
nereye bassan ben olurum toprağın.

sevgin zehir bana.
yokluğun eziyet.
dayanamıyorum! !
kendimi kendine getiremedim daha.
ben sana dönüyorum yine.
kimseye söylenecek gibi değil derdim.

seni seviyorum
rüveyda
seni seviyorum
övülmeye değer kılınan

seni seviyorum

Kokusunu dahi bilmediğin o yari m,
ciğerlerine çekmek ne demek
bilirmisin sen.

sayen de biliyorum ben
ey sevgilim

gözlerim yanıyor,
ağlamak için
savaşıyor ama
ağlamayacağım
boşa çıkartıyorum tüm hesapları
aşk adına

bu saat olmuş ben hala ayaktayım,
kapayamıyorum gözlerimi.
kapatmaya çalıştıkca sensizlikle yanıyor sevgili.
uyku bilmiyor gözlerim senden sonra

bu gün seni bir başka özledim,
bir başka sevdim,
bir başkaydı işte özlemin,
daha bir delirtti beni,

ne bileyim işte daha bir istedim yanında olmayı

sen tuta bilirmisin bu aklımı başım da.
gitmeden önce bunu bilmeliydin şems.
canım ki aşka adak edilmiş kurban
bayramım ol gel sen şems

özlemenin bile yetersiz kaldığı acılarım var,

ağzımın sustuğuna aldan ma;
ruhum feryadı figan içinde çırpınıyor.
yüzümün güldüğüne de aldan ma;
kalbim kendini parçalara bölüyor.

içim zılğıt

şimdi bir konuşsam seni
deli sanırlar.
bir anlatsam seni
taşa tutarlar.
bir baksalar sana
gözlerimle kör olurlar.