Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

yüzümdeki tebessümün içinde sen gizlisin,

bu günlerde içimde anlamsız bir mutluluk,

sebebi sen olsan gerek,

ar/tık kaldım ardından

duygularım sustu

bir keder var sana benzeyen

sen hiç farkına varma bile.
ellerine düşen bir kar tanesiydim.
sıcaklığına dayanamadan.
su damlasına dönüştüm avuçlarında.
seninle paylaşacağım bir yaşamım olmayacaksa bu hayatta.
bırak ta döküleyim ellerinden.

cennetin bahcesine açılan kapıdır.
savaş meydanın da ALLAH deyişin.
her adımın açar göğü sonuna kadar
son dediğim cennete kadar

yüreği zengin elinde bir şeyi olmayan asker

kalbimin ağrısına gem vuramıyorum
ha bire sancılar vuruyor durmak sızın.
sol yanım feçli hasta gibi san ki;
derdini anlatamıyor hiç kimseye.

susmayı örttüğün den beri üstümüze.

Tamam olmayacaksın biliyorum.
Gelmeyeceğini de bildirmen farz olsun bana.
Ağzından kağıda dökülecek olan iki söze.
Hatıra...Hatıran olsun unutma..
Hem görmezsem
İnanmam ki ben sana..

önümde yarım kaldı şiir,
seni anlatırken sustu birdem
elimden düştü kalem,
sarsıldı bedenim aniden.

bir korku bir endişe var oldu

belkide sen diye,
ben diye birşey yoktu.
ortalıkta gezinen
aşk kılığına bürünmüş bir aldatmacaydı

yoksa canımın bu kadar yanışı,

seni seviyorken bölme beni.
böldüğün parçalar kadar,
çok sevesim geliyor seni
birini bitiremeden seni sevmenin.
daha ve en çok sevesim geliyor seni.
bıkılmayan tek şeysin sen.

bilmiyorum neden bu kadar sevdim
sevdim seni affet
biliyorum ne yazık
sende gideceksin diğerleri gibi,
ve ağlayacağım sana en fazlaca.
gece olacak dost