İçimde çoğalan bir şeysin,
Çığ gibi üzerime devrilen.
Bir fırtına,
Ya da bir hortum gibisin,
Beni içine çeken.
Bir yük gibisin
De can!
Deki,
Dert bize yakışır.
Bize kalan,
Her buğulu sonun ardından başlayan,
Efsunu emsalsiz gün ortası akşamlarıdır
Şimdi yeni bir sevda isterim,
Yeni bir ağır yara.
Ardından gelmeli derin bir inziva.
Pılımı pırtımı toplayıp çıktığım sevda yolunda,
Yeni bir aşka merhaba demeli;
Yaşarken ölmeli yine,
Akrep çarmıha germişti yelkovanı,
Zaman geçmiyordu.
Kanser olmuştu lâhza,
Güneş zaten yoktu.
Soğuktu her mevsim.
Ay savuran dalgalarda açmıştım yelkenimi,
Her şiir falında çıksa da ayrılıklar,
Yüreğimin elleri;
Her gece, düş sokağının kapısını tıklar.
Bir gece bak gökyüzüne!
Çeker elini ayağını,
Döker zehrini sarı sayfalara sorgusuz.
Göz pınarlarından yanaklarına,
Kütlesine sığmayan özlemlerini taşırır;
Azar azar azalır, duygulu duygusuz.
Gel!
Sefil düşlerinle gel.
Dol zihnime, dağıt düşüncelerimi.
Eski, yeni bütün dertlerimle gel.
Hiç gülmesin yüzüme yüzün.
Ben sana çoktan alıştım,
Sessiz bir gecede,
Sessiz bir gemi yanaşır,
Usul usul limana
Ve rıhtımda bir adam vedalaşır,
Bir kadınla.
Adam:
Yasaktı sevilmemiz.
Her geceyi ihya eder,
Sabaha kadar tabanları eritirdik.
Her sokağa bir iz bırakır,
Her geceye bir sızı eklerdik.
Yağmur yağarken yoksul sokağımıza,
Düşlerde olmasa,
“Nasıl? ” tutabilirdim ellerini
Ve her sabah alnından öperek,
“Nasıl? ” uyandırabilirdim seni…
Bilmiyorum düş güzeli!
Bir seni biliyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!