Elinden içtiğim aşktır, gözümden çağlıyor yaşlar
Uzaklar meskenim olmuş, kavuşmak “ Dur! ” diyor, erken.
Uyanmak isterim düşten, hayaller olmasın artık;
Yanar göğsümde bir yangın, içimden sen geçerken, sen.
I
'özge'
Gülce sultan şairdir, gittiği dostluk yolu
İnsanca duygusuyla, özge Refika Doğan.
Hiç düşünmem ardını, tuttuğu sevgi kolu
Ay ışığımdın.
Şavkındı aydınlatan
Gecelerimi.
Sendin tabiatımın
Ruhuma sinen,
Toprak kokusu, nemi.
Gölgen mabedim benim, nazlı hilalin şavkım;
Şehitlerimin kanı, özge vatansın bayrak.
Şafaklarımda sevda, kalpte atansın bayrak;
Bendimde çağlayansın, sensin âfâkta şevkim.
Uğruna binler şehit, istiklâlimsin benim;
Yüzünün gülşeninde, açar bütün çiçekler
Koklayıp da dermeye, sevmeye kıyamam ki.
Gözlerin aşk büyüsü, bakmaya doyamam ki
Dilimin ezberinde, sana ait dilekler.
Yağmur çiseler hüznü, her damlada bir sızı;
Her sızıda alınır, anılardan bir soluk.
Kaçak bir yolcu gibi, boşalır oluk oluk;
Gözyaşı firaridir, kalmaz ferde bir izi.
Dağıt sen de ey dostum, dağıt sen de geceyi;
Bir yusufçuk hüznüdür
İçimde memleket meselesi.
Zaman birlik zamanı,
Kardeşliğidir halkların.
Dört yanı puslu yurdumun
Hâini, namussuzu, şerefsizi çok.
Aşktır o!
Şems, serap değil.
Mevlâna harap değil.
Döner döner arar durur da;
İçtiği aşk bâdesi, şarap değil.
Bilir misin ayrılığın yakan korunu?
Hasretinle doldum taştım, oldum deli sel.
Çağla da gör, mutluluğun gerçek sırrını?
Sana benzer gördüğüm yüz, tuttuğum her el.
Öncesi yok, sonrası yok, sevdan taşkın sel.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!